پیامدهای پاندمی کوید ۱۹ برصنعت گردشگری ورزشی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 303

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SASM06_112

تاریخ نمایه سازی: 6 مرداد 1400

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: ویروس کرونا یک خانواده بزرگ از ویروسها هستند که از نظر ژنتیکی ساختار متفاوتی دارند. شیوی این ویروس دردسامبر سال ۲۰۱۹ در ووهان چین آغاز شد و از ۱۷ مارچ ۲۰۲۰ انتقال گسترده انسان به انسان گزارش شد (زو و همکاران،۲۰۲۰ ؛ ۲). ترس جهانی از پتانسیل های گسترش سریع ویروس کرونا منجر به محدودیت های اساسی در زندگی در سراسر جهانشد (هلیول و همکاران، ۲۰۲۰ ؛ ۴) و این وضعیت مختلکننده سلامت و اقتصاد کشورها شد (گالگو و همکاران، ۲۰۲۰ ؛ ۳). صنعتصنعت ورزش نیز از این قاعده مستثنی نبود؛ به طوری که ویروس کرونا و شرایط حاکم بر جهان، موجب تغییراتی در صنعت ورزششد. شاید در این میان یکی از بخش هایی که به شدت آسیب دید صنعت گردشگری بود. در تمام زیرمجموعه های مرتبط باگردشگری، اعم از حمل و نقل، بازدیدهای تاریخی و گردشگری، رستوران ها، هتل ها و تمام بخش های مرتبط با گردشگری در تمامدنیا دچار آسیب های جدی گردید. این امر به ویژه برای کشورهایی که عمده درآمد ملی شان از مجرای گردشگری تعریف شده استبیشتر تحت تاثیر تبعات منفی پاندمی شدند (یاوری گهر و منصوریموید، ۱۳۹۹ ، ۳۴). گردشگری یک صنعت اقتصادی مهم استکه ۱۰ ٪ از اشتغال بین المللی را تشکیل میدهد. از این نظر، تاثیرات بحران های احتمالی بر گردشگری ممکن است خساراتاقتصادی و اجتماعی قابل توجهی ایجاد کند. اعتقاد عمومی در روزهای اولیه این بود که این اپیدمی رشد گردشگری را کندنمی کند، اما این خوش بینی خیلی زود معکوس شد (سنگل و همکاران، ۲۰۲۰ ، ۳). با توجه به مطالب مطرح شده هدف اصلیمحقق از انجام این پژوهش، شناسایی پیامدهای پاندمی کوید ۱۹ بر صنعت گردشگری ورزشی بود.روش تحقیق: تحقیق حاضر از لحاظ هدف، توصیفی و از لحاظ نتیجه تحقیق، کاربردی می باشد. برای انجام تحقیق می توان ازاستراتژی های متعددی استفاده کرد که در تحقیق حاضر از استراتژی تحلیل مضمونی استفاده شد. جامعه آماری اعضای هیئتعلمی رشته مدیریت ورزشی، اعضای هیئت علمی رشته گردشگری و مدیران و کارشناسان آگاه با حوزه گردشگری ورزشی بودند.نمونه گیری به صورت نمونه گیری هدفمند انجام شد که با ۱۴ نفر اشبای نظری صورت گرفت. در بخش اول پژوهش (مطالعهکتابخانه ای)، پژوهشگر به بررسی پژوهش های مرتبط با موضوی تحقیق پرداخت و مولفه های مرتبط را شناسایی نمود. به منظورانجام این بخش، محقق سایت ها و پورتال های اطلاعاتی اینترنتی، کتاب ها و مقالات فارسی و انگلیسی را مورد بررسی قرار داد. اینموارد در خلال مصاحبه های کیفی به عنوان راهنمای مصاحبه مد نظر قرار گرفت. و پایایی و روایی مصاحبه نیز مورد بررسی و تاییدقرار گرفت. در مرحله دوم از مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته ۵ استفاده شد که گردآوری دادهها این بخش به شیوه جمع آوریداده های کیفی صورت گرفت. در این تحقیق با استفاده از روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی به تجزیه و تحلیل اطلاعاتپرداخته شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل مصاحبه نمونه های پژوهش نشان داد که پیامدهای ناشی از بیماری همه گیری کوید ۱۹ شامل پنج مفهومآسیب های سازمانی (۳ مقوله اصلی؛ سازمان های غیرورزشی، سازمان های ورزشی و نیروی انسانی و ۱۹ مقوله فرعی)، آسیب هایمالی (۳ مقوله اصلی، معوقات، درآمد و حمایت مالی و ۱۰ مقوله فرعی)، آسیب های رویدادی (۲ مقوله اصلی؛ رویداد و سفر و ۸مقوله فرعی)، آسیب های زیرساختی (۲ مقوله اصلی؛ مشکالات الکترویک و اماکن و ۵ مقوله فرعی) دسته بندی شدند.نتیجه گیری: در حال حاضر یکی از سخت ترین پیامدهای ناشی از شیوی کوید ۱۹ بر بخش گردشگری است که تاثیراتی بر عرضه وتقاضای مسافرتی گذاشته است. به عنوان یک نتیجه مستقیم کوید ۱۹ ، شورای جهانی مسافرت و جهانگردی هشدار داده است که۵۰ میلیون شغل در بخش سفر و جهانگردی جهانی ممکن است در معرض خطر باشد (فاس، ۲۰۲۰ ؛ ۴). فاصله اجتماعی، قرنطینهو محدودیت های مسافرتی باعث کاهش نیروی کار در تمام بخش های اقتصادی شده و باعث از بین رفتن بسیاری از مشاغل شدهاست. نیاز کالاها و محصولات تولیدی کاهش یافته است. در مقابل، نیاز به تجهیزات پزشکی و محصولات غذایی بطور قابل توجهیافزایش یافته است (نیکولا و همکاران، ۲۰۲۰ ؛ ۱). براساس نظرات صاحبنظران ضروری است تمامی کسب وکارها و اماکن ورزشیدارای یک برنامه مدیریت بحران یا مدیریت اضطراری باشند تا در دوران بحران کمتر متحمل آسیب های مالی و زیرساختی شوند؛ بااینحال، بخش عمدهای از برنامهریزی و به ویژه واگذاری تسهیلات به کسب وکارهای ورزشی، در حوزه فعالیتهای دولت است کهبنا به شواهد موجود هیچگونه برنامه ریزی کاربردی و منسجمی حتی با وجود گذشت چندین ماه از بحران اخیر وجود ندارد.

نویسندگان

بهزاد فتحی آقچه رود

کارشناس ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه غیرانتفاعی غیردولتی ایوان کی

احمد محمودی

استادیار گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران