نگار لرکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و برنامه ریزی ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز
صدیقه حیدری نژاد - استاد گروه مدیریت و برنامه ریزی ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز
ناهید شتاب بوشهری - دانشیار گروه رفتار حرکتی دانشگاه شهیدچمران اهواز

این تحقیق با هدف مقایسه توانمندسازی مربیان زن و مرد ژیمناستیک خوزستان انجام شد. توانمندسازی مربیان به ایجاد ادراک مثبت آنها از قدرت استقلال و کنترل بر کارشان برمی گردد و این حس، قدرت خودتعیینی، خودارزشی و اعتقاد به خودکارآمدی را تقویت می کند ( تیمورلو و همکاران، ۱۳۹۹ ). تحقیق از نظر هدف کاربردی از نظر ماهیت از نوع علی_ مقایسه ای بود. جامعه آماری کلیه مربیان زن و مرد ژیمناست یک استان خوزستان بودند که به روش کل شمار تعداد ۲۴۰ نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند که از این تعداد ۱۶۰ نفر زن و ۸۰ نفر مرد بودند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه تعدیل یافته اسپی تزر ( ۱۹۹۵ ) استفاده شد و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۹ برآورده شد.جهت تحلیل داده ها از آزمون کمولوگروف_اسمیرنوف و آزمون ناپارمتریک یومان_ویتنی استفاده شد. یافته ها نشان داد بین توانمندسازی مربیان زن و مرد ژیمناستیک استان خوزستان تفاوت معناداری وجود داد و میانگین توانمندسازی مربیان زن بصورت معناداری از مرب یان مرد بیشتر شد. همچنین تنها بین بعد احساس موثر بودن توانمندسازی مربیان زن و مرد تفاوت جود داشت که بعد احساس موثر بودن زنان بصورت معناداری بیشتر از مربیان مرد شد . اما ابعاد احساس شایستگی، احساس داشتن حق انتخاب و احساس معناداری در بین مرب یان زن و مرد ژیمناستیک تفاوت معنی داری یافت نشد.با توجه به نتایج تحقیق و همچنین نقش مربیان در صحنه توسعه ورزش و پرورش قهرمانان ضروری است که پیش از هر عامل دیگری به رشد و توسعه توانمندسازی مربیان پرداخته شود و برای استفاده بهینه از پتانسیل های مربیان باید سطح دانش، اطلاعات، مهارت ها و شایستگی های آنها را ارتقا دهیم. این امر حاصل نمی گردد مگر آنکه پرورش و توانمند کردن مربیان به صورت برنامه ریزی شده و نظامند توسط مسئولین مورد توجه قرار گیرد.

توانمندسازی، مربیان، ژیمناستیک، خوزستان