حسام رمضان زاده - استادیار دانشگاه دامغان، گروه علوم ورزشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه دامغان ایران
بیتا عرب نرمی - استادیار دانشگاه دامغان گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی دانشگان دامغان ایران استادیار دانشگاه نیشابور

هدف از این پژوهش، بررسی سطوح شایستگی حرکتی واقعی، شایستگی حرکتی ادراک شده و ارتباط بین این دو متغیر در کودکان بود. برهمین اساس ۱۲۳ کودک دختر و پسر ۷ تا ۱۲ ساله (۵۸ پسر و ۶۵ دختر) در سه طبقه ۷-۸ سال، ۹-۱۰ سال و ۱۱-۱۲ سال قرار گرفتند. از پرسشنامه شایستگی حرکتی ادراک شده در دوره کودکی (دریسکامپر و همکاران ۲۰۱۸) و ازمون رشد حرکتی درشت (نسخه دوم) جهت ارزیابی شایستگی حرکتی ادراک شده و واقعی استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی بین شایستگی حرکتی واقعی وادراک شده در کل نمونه مثبت و معنی دار است.اگرچه همبستگی بین این دو متغیر در طبقه اول ۷-۸ سال معنی دار نبود. نتایج همچنین نشان داد که بین شایستگی حرکتی ادراک شده طبقه اول و طبقات بعدی ۹-۱۰ سال و ۱۱-۱۲ سال تفاوت معنی داری به نفع طبقه اول وجود دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که پسران در تمام مراحل سنی، شایستگی حرکتی ادراک شده و شایستگی حرکتی کنترل شیء ادراک شده بالاتری نسبت به دختران داشتند، اگرچه همبستگی بین شایستگی حرکتی واقعی و ادراک شده دردختران در تمام مراحل سنی بیش تر بود. نتایج این پژوهش به وضوح نشان می دهد که در بازه سنی ۷-۸ سال، شایستگی ادراک شده کودکان بالاتر از سایر مراحل سنی است با این وجود در این مرحله تناسب کمتری بین شایستگی حرکتی واقعی و ادراک شده وجود دارد. در مجموع دختران درک واقعی تری از شایستگی حرکتی خود دارند.

شایستگی حرکتی واقعی، شایستگی حرکتی ادراک شده، آزمون رشد حرکتی درشت، تفاوت های سنی