تاثیر یک دوره دریافت نورفیدبک بر میزان اضطراب کودکان اوتیستیک

هدف: اوتیسم به عنوان سریع ترین اختلال رشدی در حال رشد شناخته شده است. نورفیدبک شکل پیچیده ای از بازخورد زیستی است که براساس جنبه های خاصی از فعالیت قشر مغز می باشد. این ممکن است شامل یادگیری برای تغییر دامنه، فرکانس و یا انسجام از اجزای الکتروفیزیولوژیکی مشخص از مغزباشد، بنابراین پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی هشت هفته تمرینات درمان نورفیدبک بر میزان اضطراب کودکان اوتیستیک انجام شد. روش ها: پژوهش به صورت نیمه تجربی واز نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. ۲۴ نفر از کودکان مبتلا به اوتیسم با دامنه سنی ۸ تا ۱۲ سال شهر گرگان پس از تکمیل اساس ارزیابی، به طور تصادفی در دو گروه آموزش نورفیدبک و گروه کنترل تقسیم شدند. داده ها با نرم افزار آماری و روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که میزان اضطراب درگروه نورفیدبک نسبت به پیش آزمون کاهش معنی داری داشته است. P<۰/۰۵، اما در گروه کنترل تغییری مشاهده نشد P>۰/۰۵ با توجه به نتایج به دست آمده، اضطراب در پس آزمون به صورت معناداری (با اطمینان ۹۵ درصد) کاهش یافته و بنابراین می توان پذیرفت که نورفیدبک بر کاهش اضطراب کودکان اوتیستیک تاثیرگذار است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که طبق یافته های پژوهش حاضر نورفیدبک بر میزان اضراب کودکان اوتیستیک تاثیر دارد، پیشنهاد می شود برای بهبود اضطراب در کودکان اوتیستیک برنامه نورفیدبک در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، کودکان اوتیستیک ، نورفیدبک