بررسی وضعیت سلامت معنوی و مذهبی کادر درمان در بخش ویژه بستری بیماران کرونایی (یک مطالعه مقطعی در بیمارستان اصفهان)

مقدمه: مسائل مربوط به معنویت به عنوان یکی از مولفه های ضروری در تجربه بیماری های مزمن و ویروسی موردتوجه است. به گونه ای که می تواند به طورجدی نگاه افراد را نسبت به خود، بیماری و آینده تحت تاثیر قرار دهد. حفظ و ارتقای سلامت وکیفیت زندگی کادر درمان به عنوان یک گروه جمعیتی آسیب پذیر بیش از پیش بایستی مورد توجه قرار گیرد. بدیهی است که شناسایی وضعیت کادر درمان اولین گام جهت ارتقای سلامت این قشر می باشد. سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت است که کمتر در گروه درمانی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه تعیین وضعیت سلامت معنوی کادر درمان در زمان شیوع ویروس کرونا است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی ۳۵۰ نفر از کادر درمان و مسئولین شیفت بخش کرونایی یک بیمارستان خصوصی در اصفهان در سال ۱۳۹۹ انجام شد. نمونه ها به روش در دسترس از همه بخش ها انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه ی مشتمل بر دو بخش ویژگی های دموگرافیک و ابزار سلامت معنوی Paloutzian و Ellison و برای وضعیت مذهبی از پرسشنامه وضعیت مذهبی لطف آبادی استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد ۹ / ۷۰ درصد ازافراد مورد مطالعه زن بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان مورد مطالعه ۵ / ۲۷ سال بوده است. میانگین نمره سلامت معنوی افراد مورد مطالعه ۱۳ / ۹۸ ± ۹۵ / ۲ بود که مطلوب بوده است. پرسنلی که در بخش کرونایی بودند از سطح سلامت معنوی پایین تری نسبت به بقیه گروه ها برخوردار بودند. بین میانگین نمره کل سلامت معنوی با متغیرهای سطح تحصیلات ( ۰.۵ > P ) و وضعیت سکونت ( ۰.۵ > P ) از نظر آماری ارتباط معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: حمایت ناشی از منابع معنوی یا مذهبی و داشتن ارتباط با قدرتی بالاتر سودمند بوده و می تواند برای بهبود کیفیت زندگی و ارتقای سلامت مفید باشد. با توجه به در نظر گرفتن کادر درمان به عنوان قشر آسیب پذیرتر جامعه، نیاز به برنامه ریزی آموزشی و خدمات مشاوره ای در این زمینه احساس می گردد.

کلیدواژه ها:

کرونا ، بیماری ویروسی ، سلامت معنوی ، سلامت عمومی ، سلامت مذهبی ، کادر درمان