محمد اسماعیل مجلسی - مدرس ارشد درس دفاع مقدس استان سیستان و بلوچستان
فاطمه زینلی پور - بلوار بزرگمهر،دانشکده علوم قرآنی زاهدان

اعتقاد به موجودی فراتر از ماده و مادیت و به عبارت دیگر اعتقاد به حقیقت قدسی و معنوی . اولین امر مشترک ادیان ، که در مورد آن وفاق وجود دارد، وجود حقیقتی قدسی ، الوهی است که بشریت را به سوی آن فرا می خوانند. اعتقاد به اصل وجود چنان موجودی ، از آموزه های مشترک همه ادیان است، ولی در اوصاف و خصوصیاتی که به آن نسبت داده اند و تصویر و تفسیری که از آن به عمل آورده اند و حتی در اسمی که به او نسبت داده اند ، با هم اختلاف دارند. برای مثال اسم آن موجود برتر از ماده در اسلام «خدا» است و در یهودیت «یهو» در مسیحیت «پدر اسمانی» ، در هندوئیسم «روح کلی»، در دین زرتشت «اهورا مزدا» است. البته این نکته نیز مورد توجه ادیان است که شرک و کفر به این حقیقت ، واقعیت و جوهر انسان را تخریب می کند و تخریب جوهره ی انسانی خیانت بهاوست . در اندیشه تابناک اسلامی ، مساله توحید ، به عنوان روح این شریعت شمرده شده و گرایش به خداوند ، زیربنای همه اصول دیگر و معارف قرآنی و اسلامی محسوب می شود . حضرت محمد (ص) در مدت بیست و سه سال رسالتش ، با تلاش پی گیر و استقامت بی مانندی که از خود نشان داد ، توانست مبانی شرک و دوگانه پرستی را متزلزل نموده و خدای حقیقی را با صفات کمال و جمال ، آن طور که هست معرفی نماید...او با شعار «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» تمام گرایش های غیر توحیدی را محکوم و ملغی اعلام فرمود. در اندیشه اسلامی ، گرایش به خدا در اوج خود قرار دارد. ایمان به این وجود حقیقی محض و مطلق ، در اسلام ، بر همه مردمان فرض و واجب شمرده شده و به عنوان «ایمان به غیب»، «ایمان به الله»، «پذیرش ولایت الله»، «نفی ولایت طاغوت» ، «عبودیت خدا» و ده ها عنوان دیگر مطرح شده است. در انجیل یوحنا چنین آمده است: در ابتدا کلمه بود ، و کلمه بود نزد خدا و خدا همان کلمه است ، این بود همیشه نزد خدا ، همه چیز از آن پیدا شده ، و از غیر آن پیدا نشده ، چیزی از آنچه شده ، و سبب آن یافت شد، حیات و حیات ، نور مردم است و نور تابید در ظلمت و ظلمت نیافت نور را ، انسانی فرستاده شد از جانب خدا که نام او یوحنا بود ، آمد به جهت گواهی دادن برای نور، تا ایمان بیاورند همه مردم به نور. همین زیر ساخت عقیدتی را در تورات واقعی و غیر محرف می بینیم. دین یهود ، یک آئین توحیدی و یکتا پرستی بوده است که در حدود سال ۱۳۵۰ قبل از میلاد مسیح ، به جهانیان عرضه شد. در دین یهود ، یهو ، همان ذات احدیتی است که همه باید به او ایمان سپارند. پس جوهری واحد، ادیان الهی را به هم متصل می کند ، با همه تفاوت های سطوح آن ، که الهام بخش وحدت دینداران می باشد.

حقیقت قدسی و معنوی، ادیان، اسلام ،غیر توحیدی، عقیدتی، گرایش به خداوند