بررسی دقت روش های ترکیبی برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل در اقلیم های خشک، نیمه خشک، نیمه مرطوب و مرطوب (مطالعه موردی ایران)
محل انتشار: فصلنامه مدیریت آب و آبیاری، دوره: 10، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 208
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWIM-10-3_006
تاریخ نمایه سازی: 3 مرداد 1400
چکیده مقاله:
چکیده تخمین میزان دقیق تبخیر و تعرق در برنامه ریزی آبیاری و تعیین دور آبیاری از اهمیت فراوانی برخوردار است. از طرفی روش های متفاوتی برای برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل گیاه مرجع وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی روش های ترکیبی به منظور معرفی روش برتر در تخمین تبخیر و تعرق پتانسیل گیاه مرجع در اقلیم های خشک، نیمه خشک، نیمه مرطوب و مرطوب ایران است. در این تحقیق بر اساس آمار اخذ شده از ایستگاه های سینوپتیک کشور در بازه زمانی سال های ۱۳۷۴ لغایت ۱۳۹۳ و با استفاده از روش های ترکیبی، میزان تبخیر و تعرق پتانسیل گیاه مرجع محاسبه و با روش پنمن مانتیس فائو ۵۶ مقایسه شده است. نتایج نشانگر آن است که کلیه روش ها به غیر از روش بوزینگر وان باول، همبستگی خوبی با روش پنمن مانتیس فائو ۵۶ دارند ) R^۲>۰.۹۶ (. دقت روش بوزینگر وان باول در کلیه مناطق با مقادیرRMSE و MAE به ترتیب بزرگ تر از ۹/۰ و ۵۵/۰ میلی متر در روز می باشد. در مناطق خشک، مرطوب و نیمه مرطوب ایران روش های پنمن ۱۹۴۸ و پنمن کیمبرلی ۱۹۷۲ با مقادیرRMSE و MAE کمتر از ۳۹/۰ میلی متر در روز و در مناطق نیمه خشک ایران روش های پنمن کیمبرلی ۱۹۷۲ و پنمن ۱۹۴۸ با مقادیر RMSE و MAE کمتر از ۳۵/۰ میلی متر در روز به ترتیب بالاترین دقت را دارا می باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید ناصری
دانشجوی دکترا، گروه مهندسی آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
هوشنگ قمرنیا
استاد، گروه مهندسی آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
رضوان خسروی
دانشجوی دکترا، گروه مهندسی آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
یزدان محمدی
دانشجوی دکترا، گروه مهندسی آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
فرهنگ سرگردی
استادیار، گروه مهندسی آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :