رابطه بین امید، خودکارآمدی تحصیلی، راهبردهای شناختی و فراشناختی با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان دختر شهر نجف آباد

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطهی بین امید، خودکارآمدی تحصیلی، راهبردهای شناختی و فراشناختی با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان بود.جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر شهر نجف آباد است که در سال تحصیلی ۱۳۹۹ - ۱۳۹۸ مشغول به تحصیل بودند. نمونهپژوهش شامل ۲۲۰ دانش آموز دختر بود که به صورت تصادفی چند مرحله ای از جامعه مذکور انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهشمقیاس امید میلر (MHS)، مقیاس خودکارآمدی میدلتن و میگلی (۱۹۹۷)، مقیاس راهبردهای شناختی و فراشناختی پینتریج و همکاران (۱۹۹۳) و مقیاسارزیابی اهمال کاری تحصیلی نسخه دانش آموزی (PASS) بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و همبستگی کاننی استفاده شد. نتیجهپژوهش نشان داد که رابطه منفی معنیدار بین امید، خودکارآمدی تحصیلی و راهبردهای شناختی و فراشناختی با اهمال کاری تحصیلی وجود دارد. نتایجحاصل از تحلیل کاننی نیز نشان داد که ترکیب خطی اهمال کاری تحصیلی به وسیله ی ترکیب خطی امید، خودکارامدی تحصیلی و راهبردهای شناختی وفراشناختی قابل پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

امید ، خودکارآمدی تحصیلی ، راهبردهای شناختی و فراشناختی و اهمالکاری تحصیلی