اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر افکار خودکشی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و تاب آوری در زوجین تحت پوشش کمیته امداد یاسوج

پژوهش حاضر به منظور اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر افکار خودکشی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و تاب آوری در زوجین تحت پوشش کمیته امداد یاسوج میباشد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی زوجین تحت پوشش کمیته امداد یاسوج می باشند که ۳۰ نفر از این افراد به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه افکار خودکشی بک و همکاران (۱۹۷۹) و پرسشنامه تنطیم شناختی هیجان گرنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بودند. تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۱ انجام گرفت. نتایج نشان داد که درمان فعال سازی رفتاری باعث کاهش افکار خودکشی در زوجین و همچنین این درمان باعث افزایش راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و کاهش راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و افزایش تاب آوری در زوجین تحت پوشش کمیته امداد یاسوج می شود.

کلیدواژه ها:

درمان فعال سازی رفتاری ، خودکشی ، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و تاب آوری