حسن ذوالفقاری - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه رازی

نقش و اهمیت منابع طبیعی در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها بر کسی پوشیده نیست.بهره برداری صحیح و معقولانه منابع طبیعی رمز موفقیت بسیاری از طرح های توسعه توریسم در سطوح ملی،منطقه ای و محلی است.اگرمنابع طبیعی را به دو دسته تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر تقسیم نماییم می توانیم هوا و اقلیم را نیز جزو منابع طبیعی تجدید پذیر قرار دهیم.استفاده عاقلانه و منطقی از این منابع در برنامه های توسعه توریسم و جلوگیری از تخریب و عدم استفاده غیر مسئولانه از این منابع، می تواند مسئولین را در دستیابی به اهداف توسعه توریسم از جنبه های گوناگون کمک نماید.کشف استعدادها و پتانسیلهای اقلیمی هر منطقه برای استفاده در برنامه های توسعه توریسم یک ضرورت انکارناپذیرو یکی از الزامات برنامه های توسعه است.تکنیکها و مدلهای گوناگونی برای شناسایی و ارزیابی توانهای اقلیمی مناطق توریستی پیشنهاد شده است.شاخص اقلیم توریستی TCI که توسط میکزکوسکی در سال 1985 ارائه شده است یکی از مناسبترین و کارآمدترین معیارها در این زمینه محسوب می شود.به کمک این شاخص، شناسایی و ارزیابی توانهای اقلیمی مناطق توریستی امکان پذیر گردیده و ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر آینده مناطق توریستی در سطوح گوناگون، ممکن خواهد شد

منابع طبیعی تجدید پذیر،هوا و اقلیم،شاخص اقلیم توریستیTCI تغییر اقلیم