رابطه سبک های رهبری با تاب آوری سازمانی کارکنان شهرداری منطقه ۴ شهر تهران

هدف کلی پژوهش حاضر «رابطه سبک های رهبری با تاب آوری سازمانی کارکنان شهرداری منطقه ۴ شهر تهران» می باشد. پژوهش حاضر از نظر اهداف؛ کاربردی، از نظر داده ها، کمی و از نظر کنترل متغیرها، توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان شهرداری منطقه ۴ شهر تهران تسکیل می هد. برای انتخاب گروه نمونه معرف و افزایش دقت اندازه گیری، از روش نمونه گیری تصادفی ساده و براساس جدول مورگان، تعداد ۱۲۰ نفر، حجم نمونه پژوهش حاضر را تشکیل می دهد. ابزار مورد استفاده این پژوهش را به ترتیب دو پرسشنامه «سبک های رهبری MLQ که توسط باس و اولیو (۲۰۰۰) و پرسشنامه «تاب آوری سازمانی» مکمنوس (۲۰۰۸ و تکیمل شده توسط سویل و همکاران، ۲۰۱۳) ارائه شده، تشکیل می دهد. پایایی پرسشنامه سبک های رهبری ۰.۸۰ و ۰.۹۸ بهکمک آلفای کرونباخ تعیین شد. در پژوهش حاضر، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری مرسوم به روش های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون همزمان و گام به گام استفاده شد. نتایج یافته ها نشان می دهد که سبک های رهبری تحولی، تبادیل مدیران قادر است ۰.۴۳ از تاب آوری سازمانی کارکنان را تبیین می کند. بین مولفه های رهبری تحول آفرین، مولفه های انگیزه نفود آرمانی و ملاحضظات فردی با تاب آوری سازمانی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و ۰.۴۳ درصد تغییر نمره تاب آوری سازمانی را پیش بینی کند و همچنین از بین مولفه های رهبری تبادلی، بین مولفه های پاداش مشروط به مدیریت بر مبنای استثناء (فعال) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ۰.۳۵ نمره تاب آوری سازمانی را می تواند پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری تحولی ، رهبری تبادلی ، سکوت سازمانی ، تاب آوری سازمانی