زهرا نظری - کارشناسی ارشد، روانشناسی عمومی، دانشگاه هرمزگان اداره آموزش و پرورش شهرستان قشم، آموزشگاه ام کلثوم لافت

با توجه به تعهد و مسئولیت خود در کلاس، با مشاهده ی حواس پرتی و عدم تمرکز دانش آموزانم و به خصوص سها، که به درسش توجهی نمی کرد و از وضعیت تحصیلی نامطلوبی برخوردار بود، در کلاس سعی در حل کردن مشکل او با روش تدریس ۵E شدم. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روش تدریس ۵E در میزان انگیزش تحصیلی و انگیزش پیشرفت دانش آموزم سها صورت پذیرفت. روش پژوهش حاضر از نوع اقدام پژوهی بود. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرونده دانش آموز، شناسنامه سلامت، چک لیست، مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر و مقیاس انگیزش پیشرفت هرمنس بود. در جریان این نوع تدریس دیده شد که بیشتر دانش آموزان و به طور خاص سها، پس از کلاس علی رغم هیچ درخواستی مبنی بر ارائه فیلم، خودشان به صورت خودجوش کلیپی از کارهای علوم تهیه کرده و برایم ارسال کردند. به نظر من این نوع رفتار نشانه ای از پدید آمدن اشتیاق و انگیزش به انجام کارهای درسی و فعالیت های کلاسی است که تا قبل از این نشانه ای از آن در سها دیده نمی شد. این پژوهش نشان داد که تاثیر روش ۵E به این علت است که در این روش دانش آموزان در یادگیری مطالب درسی درگیر می شوند و باعث می شود یادگیری عمیق تر و پایدارتری صورت گیرد؛ از این رو انگیزه درونی و ذوق و علاقه به یادگیری و فعالیت نیز در دانش آموزان افزایش یافته و با دنبال کردن مستقل فعالیت ها، موجب پدید آمدن احساس رضایت درونی می شود.

روش ۵E -انگیزش تحصیلی - انگیزش پیشرفت تحصیلی - دانش آموز