ارزیابی ترکیبات و ساختار فیزیکی لاستیکهای فوق سنگین معدنی به منظور بازیافت موثرتر آنها در معادن روباز ایران

لاستیکها یکی از پیچیده ترین و گرانترین لوازم مصرفی استفادهشده برای کامیونهای معدنی در معادن روباز میباشد و میزان مصرف آن در معادن بسته به تعداد ناوگان و میزان تولید متغیر است. این لاستیکها به دلیل شرایط کاری در معادن از ترکیبات و ساختار پیچیده ای برخوردار هستند و پس از طی شدن عمر مفیدشان، به دپوی لاستیکهای فرسوده در اطراف معادن منتقل میگردند. انباشت این لاستیکها منجر به ایجاد آلودگیهای زیست محیطی در بلندمدت میگردد و اثرات مخربی را به همراه دارند. امروزه باوجود فناوری ها و تجهیزات توانمند موجود، میتوان با بازیافت این پسماندهای باارزش از بروز آسیب های بلندمدت و مخرب در محیط زیست جلوگیری نموده و با ایجاد ارزش افزوده، شرکتهای معدنی را به این مهم ترغیب نمود. برای بازیافت لاستیکهای فرسوده کامیونهای معدنی نیاز است که ساختار آن به طور کامل شناسایی گردد و با شناخت کامل از نوع و ساختار لاستیک نسبت به انتخاب بهترین فناوری بازیافت اقدام نمود. در این مقاله تلاش شده است تا نتایج یک مطالعه صحرایی گسترده در معادن روباز ایران که منجر به دستیابی به ترکیب و ساختار فیزیکی لاستیکهای فرسوده دپو شده در مناطق معدنی عمده ایران شده است، ارائه شود.

کلیدواژه ها:

کامیونهای معدنی ، بازیافت ، لاستیک ، فولاد.