مروری بر روشهای استخراج ژلاتین از پسماندهای حیوانی

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: اولین کنفرانس ملی مدیریت سبز پسماند
  • کد COI اختصاصی: GMBTUMA01_121
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1166
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

شبنم مجدی تقی دیزج

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق ارد بیلی، ارد بیل، ایران

محمد قربانپور

دانشیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق ارد بیلی، ارد بیل، ا یران

چکیده

ژلاتین یک پلی پپتید با وزن مولکولی بالا و خواص عملکردی باارزش است که از هیدرولیز جزئی کلاژن به دست می آید و دارای کاربردهای بسیار زیادی در صنایع مختلف از جمله: صنایع غذایی، داروسازی، تولید لوازم آرایشی و عکاسی می باشد. ژلاتین از منابع مختلف کلاژن از جمله: ضایعات و پسماندهای پوست، استخوان و بافت پیوندی حیواناتی مانند گاو، گوسفند، خوک، مرغ، انواع آبزیان و حشرات تهیه میشود. ژلاتین حاصل از منابع حیوانی و پستانداران در مقایسه با منابع دریایی کیفیت ژل بهتری دارد. نوع کلاژن، منبع، سن گونه حیوانی، روش استخراج و شرایط عملیاتی عوامل تاثیرگذار بر خواص ژلاتین میباشند. در تولید ژلاتین، معمولا از دو روش استفاده میشود: فرایندهای اسیدی برای تولید ژلاتین نوع A و فرآیندهای قلیایی برای تولید ژلاتین نوع B . جهت کاهش در زمان استخراج، کنترل بهتر فرآیند و بهبود بازده، روش آنزیمی و استفاده از امواج فراصوت از روشهای دیگری هستند که برای استخراج ژلاتین بهکار میرود.

کلیدواژه ها

ژلاتین، کلاژن، استخراج، پسماند حیوانی، قدرت ژل

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.