گرشاسب در شاهنامه فردوسی

در حماسه ها و اسطوره های ملی، گرشاسب گمنام مانده است و بیشتر نوه او سام و نبیره او، رستم، نام آورشده اند. در شاهنامه فردوسی، شخصیت گرشاسب بسیار کم رنگ و ضعیف ظاهر شده است. تنها اسدی درگرشاسب نامه به تفصیل به داستان گرشاسب پرداخته است. در ادامه حماسه های ایرانی، همین که سام واردحماسه ها شده و شخصیتی جداگانه یافته است، دیگر حماسه گرشاسب به مرور رنگ باخته است و بهمحض ورود رستم در حماسه ملی، گرشاسب به گمنامی و فراموشی افتاده است و رستم، پهلوان یگانهحماسه ملی ایران شده است. بر اساس شاهنامه فردوسی، گرشاسب از سپهسالاران بزرگ فریدون و منوچهراست. در شاهنامه از دو گرشاسب سخن رفته است، یکی گرشاسب پدر نریمان و جد سام و رستم که موردبحث ماست، و دیگری، گرشاسب پسر «زو» که آخرین پادشاه سلسله پیشدادیان است. در شاهنامه ۱۶۷ بیت در پادشاهی گرشاسب پسر زو آمده است و گفته شده که او پس از مرگ پدر پادشاه شد و مدت نه سال پادشاهی کرد.

کلیدواژه ها:

گرشاسب ، حماسه ، شاهنامه ، فردوسی