تاثیر مدیریت دانش بر مسئولیت پذیری نسبت به عملکرد سازمانی با نقش میانجی قابلیت پویا (مطالعه موردی: ساختمان مرکزی سازمان تامین اجتماعی)

هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر مدیریت دانش مسئولیت پذیری نسبت به عملکرد سازمانی با نقش میانجی قابلیت پویا ساختمان مرکزی سازمان تامین اجتماعی بود. از روش توصیفی- همبستگی برای انجام این تحقیق استفاده شد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مدیران و کارشناسان سازمان تامین اجتماعی به تعداد ۲۳۰ نفر بودند که بر اساس فرمول کوکران، حجم نمونه لازم ۱۴۴ نفر تعیین شدند. برای بررسی متغیرهای تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شد که دارای ۹۷ سوال است. پایایی پرسش نامه ها به وسیله ضریب آلفای کرونباخ تائید شد، روایی محتوایی پرسش نامه ها توسط جمعی از اساتید دانشگاه و روایی سازه آنها توسط تحلیل عاملی تائیدی مورد تائید قرار گرفت. از روش های آمار استنباطی از نوع پارامتریک، از قبیل آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای اطمینان از نرمال بودن داده ها و مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به کمک نرم افزار لیزرل جهت آزمون فرضیه ها استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که مدیریت دانش بر مسئولیت پذیری نسبت به عملکرد سازمانی از طریق متغیر میانجی قابلیت پویا در ساختمان مرکزی سازمان تامین اجتماعی تاثیر مثبت دارد، مدیریت دانش بر قابلیت پویای سازمان تاثیر مثبت دارد، قابلیت پویای سازمان بر مسئولیت پذیری نسبت به عملکرد سازمانی تاثیر مثبت دارد و مدیریت دانش بر مسئولیت پذیری نسبت به عملکرد سازمانی تاثیر مثبت معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، قابلیت های پویا ، مسئولیت پذیری نسبت به عملکرد سازمانی