ارائه یک الگوریتم جدید تخصیص کانال در شبکه های مش بی سیم چند رادیویی چند کاناله

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 235

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SASE-5-1_012

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1400

چکیده مقاله:

موضوع این تحقیق تخصیص کانال در شبکه مش بی سیم چند رادیویی چندکاناله از نوع حسگر است. شبکه مش بی سیم به تکنولوژی ارتباطی اطلاق می شود که در آن از امواج رادیویی، مادون قرمز و مایکروویو، به جای سیم و کابل، برای انتقال سیگنال بین دو دستگاه استفاده می شود. شبکه های مش بی سیم حسگر شبکه هایی با ارتباط قوی هستند، یعنی از هر گره به گره دیگر چندین مسیر یا کانال وجود دارد. از این رو می توان بسته ها را از کانال های متفاوت ارسال کرد. یکی از چالش برانگیزترین مسئله های شبکه های مش بی سیم، مسئله گذردهی شبکه در نتیجه تصادم های ناشی از ارسال های همزمان و محدودیت های فرکانسی و یا نحوه تخصیص بار ترافیکی به مسیرهای ارتباطی است. برای حل این مشکلف معمولا از شبکه های مش چند کانالی- چند رادیویی استفاده می شود. اما این نوع شبکه ها زمانی می توانند مطلوب باشند و تصادم را کاهش دهند که یه راهبرد تخصیص کانال کارا برای تخصیص دادن کانال ها به رابط های رادیویی وجود داشته باشد. راهکار پیشنهادی ارائه شده برای تخصیص بهینه کانال استفاده از روش ماشین یادگیر است. انتخاب بهترین کانال برای ارسال بسته برعهده ماشین یادگیر است و ا لگوریتم با توجه به پاسخ ماشین یادگیر کانال را انتخاب می کند. تکنیک دیگری که در این تحقیق استفاده شده استفاده از خوشه بندی در شبکه است. عمل خوشه بندی با قرار دادن گره های مرکزی که هدایت کننده هستند باعث تسهیل در امر مسیریابی می شود. گره های عضو خوشه بسته ها را برای سرخوشه و سرخوشه ها بسته را برای مرکز یا مقصد ارسال می کنند. این روش باعث کاهش تعداد گام های ارسالی بسته و کاهش تاخیر انتها به انتها اتوماتاهای یادگیر روی همین گره ها سرخوشه قرار می گیرند تا توان تشخیص بهترین کانال را به سرخوشه بدهد. این تحقیق به کمک شبیه سازی با زبان ++C و به صورت ساخت یافته انجام شده برخی از نتایج شبیه سازی شامل: کاهش میانگین تاخیر برای ارسال بسته ها در مقایسه با دو الگوریتم مورد مقایسه کاهش ۱۰ درصدی میانگین نرخ از بین رفتن بسته ها نسبت به سایر روش ها و دیگری افزایش میانگین نرخ تحویل بسته برابر با حدود ۹۰ درصد نسبت به الگوریتم SICA و همچنین کاهش میانگین گام های طی شده از مبدآ به مقصد دیده می شود ک هرچه تعداد سرخوشه ها بیشتر شود، تعداد گام های طی شده کاهش می یابد. بر اساس این نتایج می توان نتیجه گرفت که روش پیشنهادی در این تحقیق، سودمند، کارا و قابل اجرا برای استفاده در شبکه های مش بی سیم و حل مشکل آن است.

نویسندگان

مریم صنعتی فر

کارشناس ارشد مهندسی کامپیوتر نرم افزار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات (کرمانشاه)