پرویز سلیمانی مقدم - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور
اکبر رحمانی - کارشناسی ارشد در رشته برنامه ریزی شهری؛ دانگاه پیام نور، واحد شوش، ایران

امنیت به عنوان یکی از نیازهای اولیه انسان می باشد که همواره و در طول زمان تحت تاثیر عوامل بسیار زیادی قرار داشتهاست که یکی از این عوامل مکان و فضاهای موجود در آن می باشند. در واقع شکل یک مکان تاثیر مستقیمی بر امنیت واحساس امنیت در آن دارد که این موضوع در محلات غیر رسمی بخاطر شکل و کالبد خاص آن نمود بیشتری دارد. رویکردطراحی محیطی تلاش دارد تا با ایجاد تغییرات در کالبد یک مکان زمینه های بروز جرم و ناامنی را کاهش دهد.هدف اساسی این پژوهش ارائه راهکارهای ارتقای امنیت در بافته ی ناکارآمد شهری با تاکید بر رویکرد پیشگیری از جرماز طریق طراحی محیطی (CEPTED) می باشد که محدوده کوی مدرس در شهر دزفول را به عنوان نمونه مورد مطالعه خودانتخاب نموده است. جامعه آماری این پژوهش را ساکنین محله تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری کوکران تعداد ۲۰۰نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیده اند. جمع اوری اطلاعات به روش اسنادی کتابخانه ای و مطالعات میدانی و ابزارپرسشنامه انجام گردیده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش تحلیل آماره t، روش تحلیل همبستگی و تحلیلSWOT انجام گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که طراحی محیطی تاثیر مستقیم و معناداری بر ارتقایامنیت در محدوده کوی مدرس دارد که متاسفانه در شرایط وضع موجود میزان رضایتمندی از وضعیت شاخص های امنیت دراین محدوده کمتر از حد متوسط ارزیابی گردیده است. نتایج تحلیل SWOT نشان می دهد که جهت ارتقای امنیت در اینمحدوده با تاکید بر رویکرد CEPTED استفاده از راهکارهای محافظه کارانه (WO) در اولویت اول قرار دارد.

فرسودگی، بافت ناکارآمد و غیر رسمی، امنیت، رویکرد CEPTED، محله کوی مدرس