ساماندهی بافت فرسوده شهری با رویکرد توسعه پایدار شهری (مورد مطالعه: بافت فرسوده شهر چابهار)

توسعه پایدار شهری به عوان یکی از اولویت های اصلی مدیریت و برنامه ریزی شهری است که در مجامع مختلف مطرح گردیده وامروزه از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. در مقابل بافت های فرسوده شهری بخش های آسیب پذیر شهرهای امروزی هستند کهتحقق پایداری و دستیابی به شاخص های توسعه پایدار را با چالش اساسی مواجه کرده اند.این پژوهش به دنبال برنامه ریزی و ساماندهی بافت فرسوده شهری چابهار با رویکرد توسعه پایدار شهری می باشد که در زمرهپژوهش های توصیفی تحلیلی و کاربردی قرار می گیرد و با تکیه بر روش اسنادی کتابخانه ای و مطالعات میدانی و ابزار پرسشنامه بهتعداد ۲۰۰ نمونه انجام گردیده است. جهت تحلیل وضعیت محدوده بافت فرسوده شهر جابهار و برنامه ریزی برای ساماندهی آنرویکرد استراتژیک و روش تحلیل SWOT و روش امتیازدهی QSPM مورد توجه قرار گرفته است که در آن با تبیین عواملداخلی (قوت و ضعف) و عوامل بیرونی (فرصت و تهدید) و مقایسه دودویی و امتیازدهی به عوامل به راهکارهای مناسب ساماندهیدست خواهد یافت. مطابق نتایج بدست آمده جهت ساماندهی بافت فرسوده شهر چابهار با رویکرد توسعه پایدار شهری استفاده ازراهکارهای محافظه کارانه (WO) یعنی راهکارهایی که با بکارگیری فرصت های پیش رو نقاط ضعف را کاهش می دهد در اولویت اول قرار دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی ، بافت فرسوده شهری ، پایداری ، توسعه پایدار شهری ، چابهار