سیدعبداله اصفهانی - استادیار تفسیر و علوم قرآن، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، دانشکده علوم قرآنی، گروه تفسیر و علوم قرآن، آمل، ایران

شناخت ماهیت احکام و تشابه به عنوان پدیده فرا گیر در همه زبان ها و قاعده ای زبان شناختیدر فهم قرآن، نقش اساسی در هدایت قرآن و تقریب مذاهب اسامی ایفا می نماید. مفسران شیعه«تشابه مطلق» آیات را انکار نموده اند. هدف اساسی مقاله حاضر بررسی دلایل امکان ناپذیری «تشابه مطلق» آیات است. این مطالعه با روش توصیفی، تحلیلی - سیستمی و بنیادین نگارش یافته است. دستآورد مقاله حاضر که مشتمل بر پنج دلیل نوآورانه است، کنکاش از دلایل یازده گانه ذیل است: ناسازگاری تشابه مطلق آیات با «حکمت خداوند»، «هدایت گری قرآن»، «برخی از اوصاف قرآن ه مچون نور بودن، مبین و تبیان بودن آن»، «بلاغت اعجازین قرآن»، «سنت و سیره راسخان در علم معصوم (ع) و غیر معصوم»، «قراین پیوسته آیه هفت سوره آل عمران»، «حجیت ظواهر قرآن»، «مفاد الترامی روایات»، «مدلول های سری حروف مقطعه»، «زبان عرف خاص قرآن در القاء مقاصد الاهی»، «توصیه ا کید خداوند به تدبر و ژرف اندیشی در قرآن».

قرآن، تشابه مطلق آیات، امکان ناپذیری، مفسران شیعه