بررسی روابط پویا و متقابل انتشار دی اکسیدکربن، مخارج بخش سلامت و رشد اقتصادی (مطالعه موردی: سه گروه منتخب از کشورهای دارای HDI متفاوت)

هدف از این مقاله بررسی روابط پویا میان متغیرهای انتشار دی اکسید کربن، رشد اقتصادی و مخارج بخش سلامت در دورهیزمانی ۱۹۹۰-۲۰۱۴ بین سه مجموعه منتخب از کشورهای دارای شاخص های توسعه انسانی (HDI) متفاوت، با استفاده ازدادههای پانل میباشد. نتایج حاصل از این مطالعه با بکارگیری روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) و برآورد سه معادلهبرای هر مجموعه منتخب از کشورها، نشان میدهند که در مجموعه کشورهای دارای شاخص توسعه انسانی بسیار بالا، روابطیدوسویه و متقابل میان هرسه متغیر فوق و در هرسه معادله وجود دارد. این درحالیست که در مجموعه منتخب کشورهایدارای شاخص توسعه انسانی بالا تنها میان متغیرهای انتشار دی اکسیدکرین با رشد اقتصادی و متغیرهای مخارج بخش سلامتبا رشد اقتصادی روابط دوسویه دیده میشود و در مجموعه منتخب کشورهای دارای شاخص توسعه انسانی متوسط و پایینتنها میان متغیرهای مخارج بخش سلامت و رشد اقتصادی ارتباط دوسویه وجود دارد. میتوان چنین نتیجه گرفت که هر چهتوسعه یافتگی یک کشور به لحاظ شاخص توسعه انسانی بالاتر باشد، عملکرد و روابط میان متغیرها واقعیتر بوده و مبانیتئوریک را بهتر به نمایش میگذارند. همچنین نتایج مبین این است که مخارج صرف شده بر بخش سلامت و کاهش انتشار دیاکسید کربن منجر به افزایش رشد اقتصادی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، روش گشتاورهای تعمیم یافته ، انتشار دی اکسیدکربن ، مخارج بخش سلامت ، شاخص توسعه انسانی