بررسی احتمال تصویب کنوانسیون 1982 حقوق دریاها توسط جمهوری اسلامی ایران ( با تاکید بر تنگه هرمز و خلیج فارس )
- سال انتشار: 1388
- محل انتشار: همایش بین المللی خلیج فارس
- کد COI اختصاصی: ICPERSIANGOLF01_075
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 3724
نویسندگان
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
چکیده
در حال حاضر بیش از یکصد کشور ، کنوانسیون 1982 حقوق دریاها را تصویب کرده اند. به گون ه ای که طرفداران حقوق بین الملل اقبال گسترده کشور ها از آن معاهده را از عمده ترین شاخص های موفقیت حقوق بین الملل مطرح نام برده اند. قانون اساسی دریاها می کنند و بی علت نیست که از آن به عنوان 1 توسط نماینده جمهوری اسلامی کنوانسیون سازمان ملل متحد برای حقو ق دریاها نزدیک به 3 دهه از امضای ایران می گذرد ولی هنوز اقدام موثری برای تصویب کنوانسیون 1982 حقوق دریاها توسط ایران ، صورت نگرفته است. ادعای امارات در خصوص مالکیت بر جزایر تنب و ابوموسی ، حضور ناوهای نظامی ایالات متحده در مناطق خارج از دریای سرزمی نی جمهوری اسلامی در خلیج فارس و اختلافات سیاسی و قطع روابط دیپلماتیک با آمریکا و ... به مهمترین عوامل عدم علاقمندی مقامات ایران برای پیوستن به آن معاهده می باشد. نماینده ایران که نقش فعالی در مذاکرات سومین کنفرانس سازمان ملل برای حقوق دریاها 1982 نیویورک داشت ، چه در مذاکرات و سخنرانی ها و چه در صدور بیانیه واعلامیه تفسیری رژیم عبور ترانزیت بر تنگه هرمز را نپذیرفت و این تنگه را بخشی از دریای سرزمینی ایران می دانست که رژیم عبور بی ضرر می بایست بر آن حاکم گردد . همچنین اعتقاد داشت عبور شناورهای جنگی نیز از دریای سرزمینی ایران ممنوع است . اما کنوانسیون 1982 نه تنها رژیم حقوقی تنگه های بین المللی ( از جمله تنگه هرمز ) را عبور ترانزیت اعلام کرده ( ماده 37 ) که عبور ناوهای نظامی نیز از دریای سرزمینی ممنوع نکرده است . عدم پذیرش حق شرطReservation)توسط معاهده حقوق دریاها و همچنین ماده 287 کنوانسیون نیز که به اصل پذیرش اختیاری صلاحیت اجباری محاکم بین المللی اشاره نموده ، عاملی گردیده تا جمهوری اسلامی ایران به دلیل اهمیت استراتژیک جزایر تنب و ابوموسی و اختلاف با امارات متحده عربی ، چندان علاقه ای از پیوستن به معاهده حقوق دریاها نداشته باشد جالب تر اینجاست که ایالات متحده آمریکا به عنوان میزبان مذاکرات ، برخلاف ایران که معاهده را امضاء کرده ، نه تنها به آن رای مخالف داد که تاکنون نیز نشانه عملی برای پیوستن به معاهده انجام نداده استکلیدواژه ها
مقالات مرتبط جدید
- حکمرانی دریایی ایران به عنوان یک سیستم پیچیده: تحلیل جغرافیای سیاسی با رویکرد هوش مصنوعی و هوش مکانی
- تبیین سناریوهای آینده تقسیمات استان تهران
- آسیبشناسی حمل و نقل و مدیریت ترافیک در شهرداری های نوظهور ایران
- معایب و مشکلات برنامهریزی و سیاست گذاری حوزه فرهنگ شهری در ایران
- سیاست گذاری بهینه در حوزه ترافیک شهری با استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.