روش های فقه الحدیثی قطب الدین راوندی در «منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه»

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 223

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SAFINE-18-70_004

تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1400

چکیده مقاله:

  «منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه» تالیف قطب الدین راوندی از مفسران، محدثان و ادیبان قرن ششم هجری نخستین شرح کامل بر کتاب نهج­البلاغه است که تمام کتاب را به ترتیب از خطبه­ها تا کلمات قصار شرح داده است. بر اساس یافته­های این پژوهش، از روش­های فقه الحدیثی ایشان در این کتاب، می­توان به استفاده از شعر در تبیین روایات، استناد به اقوال علمای شیعه و لغت قبل از خود، استناد به تاریخ و داستان­های تاریخی، دفاع از مبانی کلامی شیعه و رد مخالفان، اشاره به اختلاف روایت، توجه به وجوه گوناگون معنایی روایت و استفاده از علوم ادبی مثل صرف، نحو، بلاغت و لغت اشاره کرد. ویژگی­های نگارشی راوندی در کتاب منهاج البراعه بر خلاصه­نویسی، پرهیز از اغلاق، حل وجوه غامض در روایات و دور بودن از تعصب نابجای مذهبی استوار است.

کلیدواژه ها:

روش ، فقه الحدیث ، قطب الدین راوندی ، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه ، نهج البلاغه