تاملی بر نقش طردشدگی در محیط کار بر بدبینی سازمانی با تعدیل گری سرمایه روان شناختی (موردمطالعه: یک صنعت نظامی)

بدبینی سازمانی مفهومی جدید در رفتار سازمانی و روان­شناسی سازمانی است که توجه نظریه پردازان سازمانی را به خود معطوف کرده ­است. هدف از مطالعه حاضر واکاوی نقش طردشدگی در محیط کار بر بدبینی سازمانی با تعدیل­گری سرمایه روان­شناختی است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی می­باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان شاغل در یک صنعت نظامی (۳۱۰ نفر) واقع در شهر تهران می­باشد که ۱۷۰ نفر با استفاده از فرمول کوکران و خطای ۵ درصد به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه­گیری پژوهش تصادفی ساده است. جهت جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­ استاندارد مبتنی بر طیف لیکرت استفاده شد. پرسشنامه طردشدگی در محیط کار دارای آلفای کرونباخ ۹۰۷/۰، پرسشنامه بدبینی سازمانی دارای آلفای کرونباخ ۹۳۸/۰، و پرسشنامه سرمایه روان­شناختی دارای آلفای کرونباخ ۹۱۸/۰ است. همچنین، برای تجزیه و تحلیل داده­های پژوهش از مدل­سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم­افزار Smart-Pls بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که طرد­شدگی در محیط کار بر بدبینی سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. علاوه بر این سرمایه روان­شناختی رابطه بین طردشدگی در محیط کار و بدبینی سازمانی را تعدیل می­کند.

کلیدواژه ها:

بدبینی سازمانی ، طردشدگی در محیط کار ، سرمایه روان شناختی