کاربست سازمان برای رزم و ساختار عملیاتی نزاجا بر اساس سطوح دکترین نظامی و جنگ های آینده

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 317

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMMA-20-78_001

تاریخ نمایه سازی: 20 تیر 1400

چکیده مقاله:

اندیشه اصلی هر نیروی نظامی در قالب دکترین آن شناخته می­ شود؛ دکترین امری ذهنی و مجموعه­ ای از اعتقادها و دانشی است که با تجربه ثابت شده است. دکترین نظامی چارچوبی برای به ­کارگیری نیروها، تجهیزات و تاکتیک­ها در جنگ می­ باشد. پیروزی در جنگ آینده زمانی میسر می ­گردد که نزاجا، ساختار عملیاتی خود را با سطوح جنگ و دکترین نظامی منطبق نماید. طبق اسناد موجود، جنگ و دکترین دارای سه سطح تاکتیکی، عملیاتی و راهبردی ­است، در ساختار فعلی آجا و نزاجا سطح تکنیکی و فراراهبردی وجود ندارد. هدف اصلی این تحقیق تبیین ساختار عملیاتی نزاجا بر اساس سطوح دکترین نظامی و جنگ های آینده می­باشد. این پژوهش از نوع توسعه ­ای- کاربردی بوده و به روش زمینه ­ای- موردی انجام گردیده است. جامعه آماری ۵۰ نفر از نخبگان لشکری با جایگاه سرتیپی به بالا هستند که حداقل دارای مدرک تحصیلی کارشناسی بوده و سه سال به عنوان فرمانده لشکر و تیپ انجام وظیفه نموده­اند، روش جمع ­آوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ­ای می­ باشد، یافته ­ها با استفاده از روش­های خبرگی، تحلیل شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که جنگ آینده دارای ۵ سطح دکترینی و ۵ سطح اجرایی می باشد: سطح تکنیکی، تاکتیکی، عملیاتی، راهبردی و فراراهبردی. به­ منظور کاهش سطوح و لایه­ های فرماندهی، ساختار عملیاتی نزاجا در جنگ آینده به­ صورت گروهان، گردان، لشکر و نزاجا، می باشد. در این ساختار دو لایه فرماندهی تیپ و قرارگاه منطقه­ای حذف می­ گردد. در حال حاضر ساختار نزاجا تی پ­محور و قرارگاه­پایه است؛ به همین دلیل رویکرد آن تهدیدمحور و کنشی است. چنانچه ساختار نزاجا به صورت گردان محور و لشکرپایه شود، رویکرد آن، به امنیت­ محور و فراکنشی تبدیل می­ گردد. این مقاله به دنبال تغییر ساختار سازمانی نزاجا نیست، بلکه به دنبال سازمان برای رزم و ساختار عملیاتی نزاجا در جنگ احتمالی آینده می­ باشد.

نویسندگان

فتح ا... کلانتری

۱. عضو هیئت علمی دافوس آجا و پژوهشگر جنگ آینده، تهران، ایران، (نویسنده مسئول)؛ ff. ka@chmail.ir

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • افشردی، محمدحسین، (۱۳۹۸)، جزوه آموزشی طرح ریزی و هدایت صحنه ...
  • پورشاسب، عبدالعلی، (۱۳۹۷)، «بررسی نقش عوامل ژئوپلیتیک در تعیین دکترین ...
  • شکوهی، حسین و علیرضا شیخ، (۱۳۹۶)، «الگوی تشکیل فرماندهی مشترک ...
  • دلاوری، رضا، (۱۳۷۸)، فرهنگ لغات و اصطلاحات علوم سیاسی و ...
  • سامرز، هارجی (۱۳۷۱)؛ «دکترین نظامی دستورالعمل برای طراحی نیروها»، فصلنامه ...
  • لونی، محمدرضا، (۱۳۸۹)، «دکترین نظامی چگونه شکل می­گیرد»، فصلنامه علوم ...
  • قنبری­جهرمی، محمدحسین، (۱۳۸۷)، «دکترین نظامی و فرآیند شکل­گیری آن»، فصلنامه ...
  • کلانتری، فتح­ا...، (۱۳۹۵)،«مشخصات جنگ احتمالی آینده علیه ج.ا.ایران و راهبردهای ...
  • کلانتری، فتح­ا... و امیر صادقی (۱۳۹۸)، «منطقه منازعه خاکستری مفهوم ...
  • محمد معین، (۱۳۸۳)، فرهنگ فارسی معین، چاپ بیست و یکم، ...
  • نوروزی، محمدتقی، (۱۳۸۵)، فرهنگ دفاعی- امنیتی، مرکز مطالعات و پژوهش ...
  • یاری، هوشنگ، (۱۳۹۲)، هوانیروز، نگاهی به گذشته، حال، آینده، تهران: ...
  • دافوس آجا، (۱۳۹۸)، نیروهای مشترک و مرکب، گروه آموزشی مشترک ...
  • Posen, Barry,(۱۹۸۴) The Sources of Military Doctrine: France, Britain, and ...
  • Horton. B. frank & others.Viotti. P.(۱۹۵۳), military doctrine in comparative ...
  • نمایش کامل مراجع