اثرات ناشی از پاندمی کرونا بر وضعیت نقدینگی صنعت بیمه

هدف: این مقاله با هدف بررسی تاثیر تغییرات تولیدی ناشی از پاندمی کرونا بر وضعیت نقدینگی صنعت بیمه پرداخته است. روش شناسی: بدین جهت، ابتدا با فرض ورود این تغییرات از طریق کانال تولیدی (با توجه به مشاهدات) بر اقتصاد و انتقال آن به تولید در صنعت بیمه، اثر تغییرات تولیدی ناشی از پاندمی کرونا از طریق استخراج روابط نظری و بلندمدت تولید حق بیمه با اقتصاد و برآورد ضرایب آن با استفاده از مدل خودرگرسیون برداری هم­انباشته (با داده­های پنل) به­دست آمد و در ادامه با توجه به سناریوهای مختلف برای تغییرات احتمالی ناشی از ریسک اعتباری و ریسک قیمت به عنوان آثار دیگر پاندمی کرونا (از طریق آزادسازی نقدینگی مولد با کاهش تولید) وضعیت شاخص نقدینگی شرکت­های بیمه در شرایط نرمال و بحرانی در وضعیت کوتاه­مدت و بلندمدت، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. یافته ها: نتایج نشان داد کاهش شاخص نقدینگی صنعت بیمه در شرایط کوتاه مدت و بحرانی در صورت کاهش رشد تولید ناخالص داخلی جهانی به میزان ۰.۵ درصد و یا ۲.۸ درصد به ترتیب مساوی ۳۴.۱۴ و ۳۴.۱۸ است و کاهش شاخص نقدینگی در شرایط بلند مدت و بحرانی به ترتیب مساوی ۳۳.۰۷ و ۳۳.۱۲ است. نتیجه گیری: نتایج بالا موید آن است که شرکت­های بیمه جهت پوشش ریسک مذکور در شرایط بحرانی می­بایست در کوتاه­مدت نسبت به افزایش نسبت موجودی نقد و دارایی هایی با نقدشوندگی بالا اقدام نماید. همچنین، در صورت استمرار شرایط مذکور در بلندمدت، افزایش نسبت نگه داری دارایی های نقدشونده در قالب طلا یا ارزهای باثبات خارجی را در دستور کار قرار دهند.   طبقه بندی موضوعی: ,I۱۰ .C۲۳ , G۲۲

کلیدواژه ها:

پاندمی کرونا ، خودرگرسیونی برداری ، نقدینگی ، صنعت بیمه.