طراحی مدل چند هدفه بهینه سازی فازی جهت پرتفوی عقود مبادله ای و مشارکتی بانک ها

کیفیت دارایی بانک ها شاخص قابل توجهی از سیگنال های ورشکستگی است و می تواند برکارایی و تداوم فعالیت بانک ها تاثیرگذار باشد. افزایش حجم مطالبات غیرجاری، موجب افزایش ریسک و تاثیر نامناسب برکارایی شبکه بانکی می گردد. برنامه ریزی جهت وصول به هنگام مطالبات معوق و جلوگیری ازسوء مدیریت در بخش اعطای تسهیلات، منجر به افزایش درآمد و در نتیجه افزایش منابع بانک ها و کاهش ریسک اعتباری و ورشکستگی می گردد. هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل ریاضی بهینه سازی فازی چند هدفه جهت بهینه سازی عقود مبادله ای و مشارکتی در بانک ها است. بهینه سازی در این پژوهش از طریق افزایش تسهیلات جاری، کمینه سازی ریسک اعتباری و ریسک ورشکستگی می باشد که پس از کدنویسی، داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارگمز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از بهینه سازی در هر طبقه از انواع تسهیلات شامل افزایش۲ درصد بازده درتسهیلات جاری، کاهش ریسک ها به میزان۱/۲ درصد درتسهیلات سررسیدگذشته، کاهش۳/۳ درصد در تسهیلات معوق و کاهش ۹۵/۱۰درصد در تسهیلات مشکوک الوصول می باشد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی تسهیلات ، عقود مشارکتی ، مطالبات معوق ، عقود مبادله ای