مقایسه بروز خارش پس از بی حسی نخاعی به دنبال تزریق اینتراتکال فنتانیل با سوفنتانیل در سزارین
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 552
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-3_005
تاریخ نمایه سازی: 20 تیر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: مخدرهای داخل نخاعی در ترکیب با بی حس کننده های موضعی به طور شایعی برای القاء بی دردی و بیهوشی در طی عمل جراحی سزارین مورد استفاده قرار می گیرند. مخدرهای محلول در چربی مانند فنتانیل و سوفنتانیل، از جمله پرکاربردترین مخدرهای داخل نخاعی مورد استفاده هستند. خارش از عوارض شایع مخدرها است، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه فراوانی و شدت خارش به دنبال تجویز داخل نخاعی فنتانیل یا سوفنتانیل همراه با بوپی واکائین در جراحی سزارین غیراورژانس انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور در سال ۱۳۹۸ بر روی ۵۰ زن باردار کاندید جراحی سزارین غیراورژانس مراجعه کننده به بیمارستان شهید مصطفی خمینی (ره) تهران انجام شد. افراد به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه ۲۵ میکروگرم فنتانیل و گروه دیگر ۵/۲ میکروگرم سوفنتانیل در همراهی با ۵/۱۲ میلی گرم بوپی واکائین هایپرباریک ۵/۰% دریافت کردند. پس از عمل جراحی، اطلاعات مربوط به سن، شاخص توده بدنی، مدت زمان جراحی و خارش مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون های آماری تی مستقل و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: بین دو گروه از نظر سن (۴۲۸/۰=p)، شاخص توده بدنی (۳۳۹/۰=p) و مدت زمان جراحی (۲۹۶/۰=p) تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. فراوانی خارش در گروه فنتانیل ۶۸% و در گروه سوفنتانیل ۸۸% بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (۰۸۸/۰=p). شدت خارش (۳۶۱/۰=p) و استفاده از داروی ضدخارش (۳۳۳/۰=p) نیز بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد. نتیجهگیری: خارش از عوارض شایع استفاده از مخدرهای داخل نخاعی فنتانیل و سوفنتانیل می باشد. شواهدی به نفع شیوع بیشتر خارش در گروه سوفنتانیل نسبت به گروه فنتانیل یافت نشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سهیل لرد لسمی
دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
پروین دلاور
استادیار گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
شهرزاد هداوند
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :