مقایسه دوز کم پروپوفول با میدازولام بر روی علائم همودینامیک مادر و آپگار نوزادان در زنان تحت بی حسی اسپاینال در عمل جراحی سزارین: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسویه کور

مقدمه: بی حسی ناحیه ای، روش انتخابی در جراحی سزارین می باشد. داروهای خواب آور داخل وریدی که در القاء بیهوشی استفاده می شوند، به سرعت از جفت عبور کرده و ممکن است باعث دپرسیون تنفسی جنین شوند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دوز کم پروپوفول با میدازولام بر روی علائم همودینامیک مادران و آپگار نوزادان در زنان تحت بی حسی اسپاینال در عمل جراحی سزارین انجام شد. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور که در سال ۱۳۹۲ در شهرستان جهرم انجام شد، ۴۲ بیمار با کلاس بیهوشی I و II تحت بی حسی اسپاینال به دو گروه مساوی تزریق ۲۰ میلی گرم پروپوفول و ۵/۱ میلی گرم میدازولام همزمان با انجام بی حسی اسپاینال قرار گرفتند. علائم همودینامیک مادر در دقایق ۱، ۳، ۵، ۱۰، ۱۵، ۳۰ و ۶۰ دقیقه بعد از بی حسی اسپاینال و آپگار نوزادان در دقایق ۱ و ۵ بعد از به دنیا آمدن سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین گروه های میدازولام و پروپوفول از لحاظ فشارخون سیستول و دیاستول، اشباع اکسیژن و ضربان قلب در زمان های مختلف و از لحاظ آپگار نوزادان تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰p>). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه و عدم تفاوت دو گروه از نظر آپگار نوزادان و نوسانات متغیرهای همودینامیک مادر، می توان نتیجه گرفت در شرایط معمولی دوزهای کم پروپوفول و میدازولام برای جراحی سزارین، از نظر بالینی تفاوت بارزی بر آپگار نوزاد و متغیرهای همودینامیک مادر ندارند و می توان بسته به شرایط و تجربه متخصص بیهوشی از داروهای مورد نظر استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آپگار نوزادان ، پروپوفول ، سزارین ، علائم همودینامیک ، میدازولام