ارتباط بین جهت گیری مذهبی و آمادگی روانی ورزشکاران در سه حیطه رفتاری، عاطفی و شناختی

هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین جهت گیری مذهبی و آمادگی روانی ورزشکاران بود. بدین منظور ۲۱۸ دانشجوی دختر و پسر (۱۲۱ پسر و ۹۷ دختر) با میانگین سنی ۶۰/۱± ۴۰/۲۲ سال در این تحقیق شرکت کردند و پرسش نامه های جهت گیری مذهبی آلپورت و ابزار سنجش آمادگی روانی اوتاوا (امست ۳) که قبلا برای جامعه ایرانی ترجمه و استاندارد شده است را تکمیل کردند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره بررسی شدند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین جهت گیری مذهبی و آمادگی روانی ورزشکاران رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که خرده مقیاس جهت گیری مذهبی بیرونی از میان ۱۲ خرده مقیاس آمادگی روانی سه خرده مقیاس هدف گزینی، اعتماد به نفس و طرح مسابقه را پیشگویی کرد (۰۵/۰>p). بعلاوه، خرده مقیاس جهت گیری مذهبی درونی نیز پنج خرده مقیاس اعتماد به نفس، تعهد، کنترل ترس، آرمیدگی و نیروبخشی را از میان خرده مقیاس های آمادگی روانی پیشگویی کرد (۰۵/۰>p). اما خرده مقیاس های دیگر آمادگی روانی توسط دو خرده مقیاس جهت گیری مذهبی پیش بینی نشدند

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، آمادگی روانی