رضا کریمی پور - دانشجو کارشناسی ارشد زلزله دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی تهران
محمودرضا شیراوند - استادیار دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی
محمدجواد حمیدیا - استادیار دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی

در مطالعه ی حاضر به بررسی مقایسه عملکرد لرزه ای سازه های فولادی دارای سیستم خود مرکز و سازه های فولادی دارای جداساز لرزهای LRB با استفاده از روش عددی و نرم افزار SAP۲۰۰۰ پرداخته شده است. برای این منظور پارامترهای متغیر مورد نظر شامل تعدادطبقات (۴، ۱۰ و ۱۶ طبقه)، منظم و نامنظمی در ارتفاع از نوع جرمی و سه حالت با پایه ثابت، جداسازی شده با LRB و سیستمخود مرکز می باشد. با توجه به متغیرهای اشاره شده مجموعا ۱۸ حالت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان می دهد درمقایسه تغییر مکان ایجاد شده در سازه در حالت استفاده از سیستم خود مرکز، میزان تغییر مکان ها بیشتر از حالت استفاده از LRB بودهاست. اما در حالت کلی استفاده از این دو سیستم موجب کاهش تغییر مکان به طور چشمگیری در ساختمان شده است. سیستم خود مرکزدارای حرکت گهواره ای کنترل شده با قابلیت محدود نمودن آسیب لرزه ای از طریق هدایت خسارت به المان های فیوزهای تعویض پذیردارد، که درنتیجه آن می توان خسارت های اقتصادی و تلفات جانی را در زمان وقوع زلزله های شدید به مقدار قابل توجهی کاهش داد.موضوع دیگری که بررسی شده است مقایسه شتاب ایجاد شده می باشد که بیشترین شتاب به حالت قاب با پایه ثابت تعلق می گیرد وهمچنین درصد کاهش شتاب در سیستم LRB بیشتر از سیستم خود مرکز بوده است. از سوی دیگر پیشنهاد می شود که استفاده از ایننوع از سیستم ها به دلیل کارایی کمتر آن ها در سازه های با ارتفاع پایین تر، از این سیستم ها در ساختمان هایی با تعداد طبقات بالااستفاده گردد. و در انتها منحنی های چرخه ای بار- جابجایی مورد ارزیابی قرار گرفت که مشاهده می شود استفاده از سیستم های خودمرکز به دلیل جذب انرژی بیشتر دارای سطح حلقه هیسترزیس بیشتری نسبت به سیستم های LRB می باشد.

سیستم خود مرکز، جداساز لرزه ای، SAP۲۰۰۰ ،LRB