بررسی اپیدمیولوژیکی حوادث ترافیکی جاده ای منجر به جراحت یا فوت و پیآمدهای آن در کودکان و نوجوانان در شهرستان شاهرود

مقدمه: حوادث رانندگی یکی از معضلات مهم بهداشتی است که سلامت انسانها را به خطر انداخته و کودکان و نوجوانان از قربانیان اصلی این حوادث محسوب میشوند. از طرف دیگر شهرستان شاهرودباتوجه به قرارگرفتن در شاهراه بین المللی تهران-مشهدازموقعیت خاصی برخورداراست و حوادث ترافیکی دراین شهرستان منجربه ایراد جرحی یافوت شدن بسیاری ازافرادمیشود. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیکی حوادث ترافیکی جادهای منجر به جراحت یا فوت و پی آمدهای آن در کودکان و نوجوانان در شهرستان شاهرودمیباشد.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی در فاصله زمانی تیر لغایت آذرماه ۱۳۹۰ انجام گردید. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و پس از تایید روایی محتوا و پایایی، توسط تکنسینهای فوریتهای پزشکی و با همکاری پلیس راه و هلال احمر تکمیل شد. تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (کای مجذور) انجام شد.نتایج: از ۳۶۳ مورد مطالعه شده، بیشترین حوادث در تیرماه با ۱۰۸ مورد (%۲۹/۸) و در روز پنج شنبه (%۱۸/۷) بودند. %۸۹/۳ از رانندگان را مرد تشکیل داده که در محدوده سنی ۳۹ تا ۴۰ سال (%۴۴/۶) قرار داشتند. بیشتر حوادث در ساعت ۸ تا ۱۲ صبح (%۲۳/۷) بوده است. % ۲۱/۲۸ از کل مصدومین ۱۱۶۱) نفر) و %۱۸/۷۵ تمامی مصدومین فوت شده ۴۸) نفر) را کودکان زیر ۱۴ سال تشکیل داده بودند. هیچ کدام از مصدومین زیر ۱۴ سال از وسایل محدودکننده استفاده نکرده بودند. تروما به ناحیه سر و ستون فقرات به ترتیب به عنوان شایعترین صدمه در این گروه سنی گزارش شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، انجام اقدامات اساسی از جمله بهبود وضع جادهها، شناسایی نقاط حادثه خیز و نصب علائم هشداردهنده در این نقاط و نظارت و کنترل بیشتر پلیس توصیه میشود.همچنین اهمیت استفاده از لوازم محدود کننده استاندارد در کودکان و نوجوانان، الزام بکارگیری از تجهیزات ایمنی مناسب در این گروه سنی و همچنین دادن آموزشهای عمومی به مردم جهت بالا بردن سطح آگاهیهای آنها ضروری است

کلیدواژه ها:

حوادث ترافیکی جاده ای ، کودکان و نوجوانان ، تصادف