رابطه حمایت اجتماعی با شادکامی دانش آموزان دوره ابتدایی

برنامه ریزان آموزشی همواره درصدد هستند که متغیرهای موثر در یادگیری را شناسایی، تبیین، تفسیر و دستهبندی کنند تا بر مبنای آن بتوانند برنامه های اثربخش در راستای ارتقاء کیفی آموزش و یادگیری ارائه دهند. از جمله متغیرهای موثر در امر آموزش حمایت اجتماعی و شادکامی دانش آموزان می باشند که تحقیق حاضر به منظور بررسی و مطالعه رابطه بین این دو متغیر طراحی و اجراء شده است. این پژوهش از روش همبستگی سنجی بین متغییرها اجراء شده است و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق ۳۱۶۰ نفر است که دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر سقز را شامل میشود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و فرمول کوکران ۳۴۲ نفر انتخاب شده اند. داده های این پژوهش با پرسشنامه های جهانی شادکامی آکسفورد و حمایت اجتماعی فیلیپس جمع آوری شده است. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل آماری بیانگر آن است ضریب همبستگی پیرسون بین حمایت اجتماعی و شادکامی ۷۹ درصد بوده و sig کمتر از ۰/۰۵ بوده است. بنابراین میتوان گفت حمایت اجتماعی به عنوان یک متغیر تاثیرگذار میتواند در میزان شادکامی دانش آموزان نقش به سزایی داشته باشد و لازم است والدین، برنامه ریزان امورات آموزشی و دست اندرکاران برای این مولفه مهم برنامه ریزی مناسبی داشته باشند

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، شادکامی ، سقز ، پایه ششم ابتدایی