اثربخشی سیستم ارتباطی مبادله تصویر(پکس) بر مهارت های ارتباطی و کاهش پر خاشگری در کودکان مبتلا به اتیسم شهر کرمانشاه

اتیسم، یک اختلال نورولوژیکی ست که در سالهای اولیه کودکی نمایان میشود. این اختلال باعث میشود مغز نتواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی به درستی عمل کند و در یادگیری ارتباط و تعامل کودک با دیگران به طور اجتماعی اختلال ایجاد میکند. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی سیستم ارتباطی مبادله تصویر (پکس) بر مهارتهای ارتباطی و کاهش پر خاشگری کودکان اتیسم شهر کرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نوع تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان با اختلال اتیسم شهر کرمانشاه بودند که از بین آنها ده نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۵نفر) و کنترل(۵نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه گارز و سیاهه رفتاری کودک بود. برنامه درمانی به صورت جلسه ای ۳۰ - ۲۰دقیقه ای و دو بار در هفته برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد برنامه سیستم ارتباطی مبادله تصویر(پکس) موجب بهبود عملکردهای ارتباطی و کاهش پرخاشگری در این کودکان شده است و اینکه سیستم ارتباطی مبادله تصویر(پکس) میتواند به عنوان روشی مناسب در کاهش مشکلات هیجانی و رفتاری کودکان اتیسم به کار رود.

کلیدواژه ها:

اتیسم ، پکس ، مهارت ارتباطی ، پرخاشگری