چگونه توانستم گوشه گیری و کمرویی آرش دانش آموز کلاس سوم دبستان حضرت ابوالفضل را حل کنم؟

توجه خاص اولیا و مربیان به مبانی تربیت اجتماعی و تقویت مهارت های ارتباطی، از اساسی ترین مسائل در پیشگیری و درمان کمرویی کودکان و نوجوانان است. در این اقدام پژوهی سعی شده است که دانش آموز کمرویی که در مدرسه ی کارورزی بنده در حال تحصیل است را زیر نظر قرار دهم. در طول چند ماه که از روند حل کردن مشکل این دانش آموز می گذشت، با توجه و استفاده از راهکاری علمی و عملی به تدریج شاهد تغییراتی در رفتار و گفتار آن دانش آموز شدم و این مشاهدات بر توان و انگیزه ی بنده برای ادامه ی حل این معضل می افزود. با تشخیص این موضوع که از طرفی کمرویی آرش بخشی از شخصیت کلی اوست، از طرف دیگر ممکن است از یک تجربه خاص یا علل محیطی یاترس و اضطراب ناشی شود، توانستم با ارائه راهکارهایی چون ایجاد ارتباط خوب، استفاده از جملات ناتمام، دادن مسئولیت و نسبت به جلب اعتماد او و شرکت دادن در فعالیتهای گروهی قدمی برای کاهش کمرویی آن بردارم . یافته های بدست آمده از این تحقیق این است که با القای توانایی های کودکان و تقویت ویژگی های مثبت آنان و ایجاد فضای دوستانه در کلاس می توان محیط مناسبی برای شرکت فعال دانش آموزان بویژه دانش آموزان کمر و فراهم کرد. نتیجه های حاصل از این تحقیق این می باشد که شناسایی علل کمرویی مهمترین گام در کاهش کمرویی است. نقش اولیای دانش آموز و معلم در کاهش و افزایش کمرویی وی بسیار مهم می باشد و تشویق و ترغیب دانش آموز برای شرکت در کار گروهی نقش بسزایی در افزایش اعتماد به نفس او دارد.

کلیدواژه ها:

کمرویی ، دانش آموز ، اقدام پژوهی ، گوشه گیری