حافظ شریفات - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم وتربیت دانشگاه آزاد لامرد ایران
لطیف شریفات - دانشجوی دکتری فلیفه تعلیم وتربیت دانشگاه آزاد ایران لامرد
احمدرضا کرایی - فوق لیسانس رشته ی تاریخ و فلسفه ی آموزش و پرورش پیام نور خوی

یکی از این مکاتب ادبی-فلسفی؛ اگزیستانسیالیم بوده که در زمینه های مختلفی نظیر ادبیات، تئاتر، سینما، نقاشی و...میتوان تاثیرات عمده ی فرهنگی آنرا بررسی و تبیین کرد.اگزیستانسیالیسم به نحوه ی خاصی از هستی نظر دارد و در جستجوی نوعی انسان گرایی جدید به انسان و مفهوم وجودی او می پردازد. از نظر فلاسفه ی وجودی بنیادی ترین حقیقت موجود؛ هستی انسان است و وجود انسان برخلاف تمامی کائنات مجزا و مقدم بر ماهیت اوست.اولین بار در قرن نوزدهم و در تقابل و اعتراض علیه سنت های فلسفی پیشین، سورن کی یرکگور؛ فیلسوف دانمارکی این بحث را مطرح کرده و دنباله ی آن را می توان در آثار و تفکرات نیچه، هایدگر، یا سپرس و... جستجو کرد. این جریان فلسفی به طور جدی در میانه ی بحران اقتصادی پس از جنگ اول به ظهور رسید و در میان جنگ دوم گسترش یافت و توسط ژان پل سارتر، نویسنده و فیلسوف فرانسوی، به طور رسمی ارائه شد. مهمترین اعتراض این مکتب به سنت فلسفی، فراموش شدن انسان و هستی اش در تاملات فلسفی بود.در این پژوهش با استفاده از روش مطالعه روش کتابخانه ای و تحلیل اسنادی به بررسی بررسی هستی شناسه ی، معرفت شناسه ی، ارزش شناسی، انسان شناسی مکتب اگزیستانسیالیسم می پردازیم و از رویکرد توصیفی تفسیری در تحلیل اطلاعات استفاده می نماییم.

اگزیستانسیالیست،مساله وجود