بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درد مزمن و فشارخون زنان سالمند

زمینه و هدف: امروزه شناخت عوامل ارتقاء دهنده سلامت سالمندان، نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی آنان دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درد مزمن و فشارخون زنان سالمند صورت گرفته است. روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور، از میان زنان سالمند که در مرکز خیریه جهان دیدگان گرگان عضو بودند، نمونه ای به حجم ۳۰ نفر به شیوه غیر تصادفی، در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی گروه مداخله در ۸ جلسه، هفته ای یک جلسه، به مدت ۱۲۰ دقیقه اجرا و پس از پایان جلسات، پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون های علامت و رتبه-علامت دار ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه چند وجهی درد وست هیون-ییل (WHY) بوده است. یافته ها: آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در گروه آزمایش موجب بهبود درد مزمن و سایر مولفه های آن (تداخل درد، شدت درد، حمایت و وابستگی، کنترل زندگی و پریشانی عاطفی) گردید، اما در کاهش فشار خون زنان سالمند تاثیر قابل توجهی نشان داده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد بکارگیری این شیوه علاوه بر درمان می تواند نقش پیشگیرانه و رشدی نیز داشته باشد. بنابراین تلفیق این تکنیک با سایر روش های درمانی به منظور پیشبرد اهداف درمان ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، درد مزمن ، فشارخون ، زنان سالمند.