طراحی مدلی جهت تعیین روابط جهت گیری هدف، یادگیری مشارکتی و راهبردهای فراشناختی با خودکارآمدی

این پژوهش با هدف طراحی مدلی جهت تعیین روابط جهت گیری هدف، یادگیری مشارکتی و راهبردهای فراشناختی با خودکارآمدی انجام گرفت. پژوهش حاضر براساس هدف از نوع بنیادی و براساس نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم آموزش و پرورش منطقه اسکو به تعداد ۳۵۰۳) ۷۴۵۲ پسر و ۳۹۴۹ دختر) نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران با خطای ۰/۰۵ درصد مورگان استفاده خواهد شد که مطابق آن ۳۶۵ نفر از دانش آموزان(۱۷۲ نفر پسر و ۱۹۳ نفر دختر) به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه راهبردهای فراشناختی (شراو و دنیسون، (۱۹۹۴، پرسشنامه جهت گیری هدف (الیوت و مک گریگور، (۲۰۰۱، پرسشنامه یادگیری مشارکتی (چو و پاولی، (۲۰۰۶ و پرسشنامه خودکارآمدی (شوارزر و جروسالم، (۱۹۸۸ بود. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارspss.۲۳ و لیزرل استفاده شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم جهت گیری هدف بر خودکارآمدی برابر ۰/۸۱ در سطح معناداری ۰/۰۱به دست آمد. اثر مستقیم یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی برابر ۰/۱۷ در سطح معناداری ۰/۰۱ به دست آمد. اثر مستقیم راهبردهای فراشناختی بر خودکارآمدی برابر ۰/۲۹ در سطح معناداری ۰/۰۱ به دست آمد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری هدف ، یادگیری مشارکتی ، راهبردهای فراشناختی ، خودکارآمدی.