مرتضی دوستارگان - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس_صباشهر

درآمدهای شهرداریها در بخش پایدار و ناپایدار تشکیل شده اند، بخش پایدار درآمدهایی است که سالانه در قالب عوارض یا سایر منابع تجدیدپذیر ایجاد میشوند مانند عوارض سالانه منازل، خودروها، آلایندگی و درآمدهای تاسیسات شهری مانند بلیت یا اجاره فضای عمومی ناوگان حمل و نقل، ورودیه پارکها، معابر، فضای سبز خیابانها، شبکه جویها و آبروها و نظافت و جمع آوری زباله و علائم ترافیکی هزینه هایی بسیار بیشتر از درآمدهای سرفصلهای فوق، لازم است و همه شهرها برای تامین این کسری از محل درآمدهای ناپایدار یعنی عوارض ساخت و ساز، تراکم و تغییر کاربری برای هزینه جاری شهر هزینه میکنند. هدف اصلی مقاله حاضر بررسی راهکارهای درآمدزایی اقتصادی در شهرداری با رویکرد مدیریت هزینه ها با روش توصیفی و کتابخانه ای می باشد. نتایج نشان می دهد اصلاح نظام درآمدی شهرداریها مستلزم انجام دو حرکت همزمان است که باید بعد از گذشت یک دهه توجه اساسی به آن شود. دولت مرکزی می بایست با انجام اصلاحات قانونی بخشی از درآمدهای مالیاتی را متناسب با نوع آن به شهرداریها پرداخت. و می توان گفت درآمدهای ناپایدار شهری اگرچه نیازهای مقطعی شهر را برطرف میکند، اما تداوم استفاده از آنها آسیب های جدی بر شهر وارد کرده و اعتماد شهروندان را دچار خدشه میکند. آسیبی که درآمد ناپایدار بر شهرداریها وارد میکند، طولانی مدت است، زیرا سیستم مالی شهرداری به نوعی به تحقق درآمدهای ناپایدار عادت میکند و از کسب درآمد از طریق عوارض نوسازی، کسب و پیشه یا خودرو فاصله گرفته و به سمت دیگری سوق پیدا می کند. این خود آسیب جدی بر ساختار شهرداری وارد میکند.

مدیریت هزینه ها، درآمدزایی شهری، آمدزایی اقتصادی