برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت با توگف و آرکی مت

با توجه به اهمیت بالای معماری سازمانی در بازنگری و برنامهریزی سازمانها و اینکه حجم وسیعی از تحولات عصر جدید ناشی از فناوری اطلاعات و ارتباطات است و سازمانها نیازمند آن هستند که ماهیت وجودی خود را حول مفاهیم و واژگان عصر جدید بازتعریف کنند، باید معماری جدیدی بر پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات بنا نهند. در همین راستا، در تحقیق حاضر ما مفهوم برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت را مورد بحث قرار داده و با کمک به بحث در مورد برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت ها در زمینه معماری سازمانی، به ارائه نقشه راه برای توسعه و مجموعه ای از مفاهیم برای مدل سازی برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت در سازمانهایی که پیاده سازی کرده اند یا برای اجرای معماری سازمانی با قابلیت TOGAF برنامه ریزی کرده اند، پرداختیم. در واقع، هدف کلی این تحقیق بررسی الزامات انجام برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت در سازمان با استفاده از TOGAF و زبان مدل سازی ArchiMate بوده است. پس از مدلسازی، روش پیشنهادی توسط چهار نفر از خبرگان مورد بررسی و تایید قرار گرفت. در پایان، دریافتیم که استاندارد ArchiMate برای حمایت از سازمانها در تلاش برای برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت کافی نیست. چندین مفهوم وجود دارد که جزئی از زبان اصلی یا دو پسوند آن نیستند؛ بنابراین یک پسوند جدید که شامل آنها شود، ضروری تلقی می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی مبتنی بر قابلیت ، معماری سازمانی ، توگاف ، آرکی مت