ارزیابی کاربرد شاخص های خشکسالی در تعیین بیمه خسارات خشکسالی

فعالیت های بخش کشاورزی، به دلیل وابستگی زیاد به شرایط محیطی با ریسک زیادی همراه است. بیمه محصولات کشاورزی در اصل سازوکاری برای مشارکت در پذیرش ریسک است که از طریقمشارکت تولید کنندگان در پذیرش ریسک هنگام بروز خطر، از زیان دیدن تولید کننده جلوگیری یا درآمد وی ثبات ایجاد می کند. با توجه به اهمیت توسعه کشاورزی در کشور و استفاده از فناوری های نوین در پایش و مدیریت بلایای طبیعی بخصوص خشکسالی برای پیش بینی و مدیریت آن، کاهش ریسک تولید محصولات کشاورزی با استفاده از بیمه محصولات از ارزشی خاص برخوردار است. به همین خاطر بررسی بکارگیری شاخص های خشکسالی از جمله مسائل بسیار مهمی که اخیرا مورد توجه بسیاری از محققین و مدیران مربوط به ریسک خشکسالی قرار گرفته است. در این تحقیق، مروری بر مطالعات صورت گرفته در بکارگیری شاخص های خشکسالی بخصوص شاخص های سنجش از دوری در تعیین بیمه خسارات خشکسالی در ایران وجهان خواهیم داشت. تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که استفاده از شاخص های خشکسالی در سامانه های ملی و بین المللی در حال توسعه است و این شاخص ها از کارایی بسیار مناسبی برای این منظور برخوردارند. مزیت نسبی روش های سنجش از دور، پوشش مکانی و زمانی مناسب و نیز هزینه مناسب آنها نسبت به روش های دستی است. محصولات حاصل از شرایط پوشش گیاهی و شرایط حرارتی (NDVI و LST) و نیز شاخص های سری زمانی حاصل از آنها (TCI, VCI و VHI) از قابلیت های خوبی برای تعیین شدت خشکسالی و به تبع آن بیمه خسارات خشکسالی برخوردار هستند. لذا رویکرد آتی صنعت بیمه می بایست تغییر رویکرد در احداث و استفاده از چینن سامانه هایی باشد.

کلیدواژه ها:

شاخص های خشکسالی ، هواشناسی ، سنجش از دور ، بیمه ، خسارت