محمد محمدقلیان - دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی ، نجف آباد، ایران
حسین مدی - استادیار دانشکده معماری و شهر سازی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، ایران (گروه معماری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران)

بیان مسئله: توسعه گردشگری در ایران بدون توجه به میراث زیست بومی و پاسخگویی معماری به شرایط محیطی انجام می شود. توسعه پایدار گردشگری ساحلی در جزایر مرجانی، نیازمند رعایت ملاحظات زیست محیطی، کاهش هزینه ها در تامین انرژی و ایجاد شرایط آسایش برای افراد است. سوال تحقیق: چگونه می توان با در نظر گیری عوامل تاثیر گذار نظیر فرم، محل و جهت قرارگیری ساختمان، تعبیه سایبان، رنگ بنا، جنس دیوار­های پیرامونی و نحوه زون بندی فضاهای داخلی، گامی موثر در انطباق با اقلیم گرم و مرطوب، افزایش کارائی انرژی، و کاهش تاثیرات نامناسب سوخت های فسیلی برداشت؟ اهداف تحقیق: از آنجا که در توسعه کالبدی سواحل گردشگرپذیر، ساختمان ها، بیشترین مصرف کننده انرژی و نیز تولید کننده زباله، فاضلاب و آلودگی های محیطی هستند، ارایه راهکارهای مناسب در جهت اصلاح الگوی مصرف و کاهش آلایندگی ضروری می باشد. عدم توجه به حساسیت زیست محیطی این جزایر آسیب های جبران ناپذیری به اکوسیستم دریا - خشکی وارد می کند. در این پژوهش با بررسی زیست بوم جزیره مرجانی هندورابی و توجه به پارامترهای اقلیمی و محیطی آن، الگویی بهینه برای طراحی و یا بهسازی ساختمان های اقامتی – گردشگری با رویکرد به کارگیری روش غیرفعال و در جهت کاهش بار سرمایش، هزینه های انرژی مصرفی و میزان آلاینده های ناشی از تولید برق ارایه شده است. روش تحقیق: بر اساس تحلیل زیست اقلیمی و انرژی، و نیز رابطه ساختمان و محیط بر اساس مشاهدات میدانی و شبیه سازی بوده است. با استفاده از نرم افزار تحلیل گر محیطیDesign Builder در شرایط غیر پویا، میزان نیاز به انرژی در داخل و خارج بررسی و تحلیل می گردد. مهم ترین یافته ها و نتیجه گیری تحقیق: نتیجه این پژوهش نشان داد که توجه به جداره خارجی و الحاق عناصر معماری-همساز با اقلیم- به ساختمان های موجود می تواند بخش مهمی از میزان انرژی مورد نیاز را از طریق تعامل با محیط تامین و مقادیر آن را کاهش دهد. تحلیل داده­ها از مدل ایجاد شده نشان داد که روش های به کارگیری سایبان های ترکیبی افقی و عمودی، ایجاد حفاظ های تهویه پذیر بر روی پنجره ها، رواق های پیوسته، مصالح سبک، عایق های همگن و پلیمری، بهره گیری از آترویم و چرخش به سمت بادهای ساحلی تا ۷۵ کیلووات ساعت بر متربع در سال از هزینه تولید انرژی و بار سرمایشی ساختمان می کاهد. همچنین اعمال راهبردهای زیست محیطی در طراحی معماری به طور مستقیم منجر به کاهش تولید گازهای گلخانه ای تا ۱۲۶ تن در سال می گردد.

گردشگری , طراحی اقلیمی , جزیره هندورابی , انرژی , شبیه سازی , آسایش