کاهش جریان و تلفات نیترات با زهکشی کنترل شده در نواحی خشک و نیمه خشک ایران
محل انتشار: فصلنامه علوم و مهندسی آبیاری، دوره: 36، شماره: 3
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 345
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISE-36-3_010
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1400
چکیده مقاله:
اقداماتی که در راستای مدیریت سطح ایستابی به منظور کاهش حجم زهآبها و تلفات نیترات طی دهه اخیر انجام شده است، منجر به تضمین پایداری سیستمهای آبیاری و زهکشی و نیز حفاظت اکوسیستمها گردیده است. در این پژوهش دو روش مدیریت سطح ایستابی شامل زهکشی زیرزمینی آزاد و زهکشی کنترل شده در سطح ۴۱/۶۳ هکتار در مزارع کشت و صنعت نیشکر امام خمینی (ره) واقع در استان خوزستان، به کار برده شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل یک تیمار زهکشی آزاد (FD)، و دو تیمار زهکشی کنترل شده با کنترل سطح ایستابی در اعماق ۹۰ سانتیمتری (CD۹۰) و ۷۰ سانتیمتری از سطح خاک (CD۷۰) بود. حجم زهآب خروجی از زهکشها، غلظت ازت نیتراتی، عمق سطح ایستابی و میزان مصرف آب آبیاری در طول دوره مطالعه اندازهگیری شد. با اجرای زهکشی کنترل شده، میزان کل جریان خروجی زهکشی تیمارهای CD۷۰و CD۹۰ به ترتیب به میزان ۴۸/۶۲ و ۹۸/۴۸ درصد در مقایسه با تیمار زهکشی آزاد کاهش یافت،کل میزان تلفات ازت نیتراتی در جریان خروجی از زهکشها در تیمارهای CD۷۰ و CD۹۰ به ترتیب به میزان ۴۳/۵۸ و ۲۵/۴۷ درصد نسبت به زهکشی آزاد کمتر بود، کل آب مصرفی در مزارع کنترل شده CD۷۰وCD۹۰ به ترتیب به میزان ۶۴/۲۵ و ۶۷/۲۷ و درصد نسبت به مزرعه با زهکشی آزاد کاهش نشان داد. نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که کاربرد زهکشی کنترل شده در مقیاس بزرگ منجر به کاهش قابل ملاحظهای در حجم زهآب و تلفات مواد مغذی در نواحی خشک و نیمه خشک ایران میگردد که افزایش منافع اقتصادی و محیط زیستی فراوانی در مقایسه با سیستمهای غیر مدیریت شده در پی خواهد داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عدنان صادقی لاری
دانشجوی دکتری گروه آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
هادی معاضد
استاد گروه آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
عبدعلی ناصری
استاد گروه آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
عبدالمجید لیاقت
استاد گروه آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی آب وخاک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
سیروس جعفری
استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین