محمدحسین کیقبادی - Department of Civil Engineering, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
عادل عساکره - Department of Civil Engineering, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
بهزاد کلانتری - Department of Civil Engineering, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
مسعود دهقانی - Department of Civil Engineering, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran

پی های رینگی به دلیل کاربرد گسترده آن ها در صنایع مختلف از جمله نفت و گاز، اهمیت و حساسیت زیادی دارند، بنابراین یافتن راه هایی برای بهبود رفتار این گونه از پی ها می تواند بسیار ارزشمند باشد. یکی از این راه ها که بسیار ارزان قیمت است و هم چنین کمک شایانی به حفظ محیط زیست می کند، استفاده از خرده لاستیک حاصل از مواد دورریزی مانند لاستیک های مستعمل در امر تسلیح خاک است. در پژوهش حاضر به بررسی رفتار پی های رینگی با قطر خارجی ثابت ۳۰۰ میلی متر و قطر داخلی متغییر (۹۰، ۱۲۰ و ۱۵۰ میلی متر با نسبت قطر داخلی به خارجی ۳/۰، ۴/۰ و ۵/۰) که مستقر بر بسترهای ماسه ای غیرمسلح و هم چنین مسلح شده با خرده لاستیک دانه ای است، می پردازیم. نتایج حاصل از آزمایش های تجربی نشان می­دهد در هر دو بستر غیرمسلح و هم چنین مسلح شده با خرده لاستیک دانه ای، پی رینگی با نسبت قطر داخلی به خارجی ۴/۰ بیش ترین ظرفیت باربری و کم ترین نشست را دارد. هم چنین افزودن ضخامت لایه مخلوط خاک- خرده لاستیک تا ضخامتی بهینه که برابر با نصف قطر خارجی پی رینگی است، می تواند ظرفیت باربری را تا ۵/۴۱% نسبت به حالت غیرمسلح افزایش دهد و افزایش بیش تر این ضخامت باعث کاهش مجدد ظرفیت باربری پی رینگی می شود. در ضمن افزودن یک لایه مخلوط خاک- خرده لاستیک می تواند تنش­های قائم انتشار یافته در بستر زیرین پی را تا ۶/۲۴% نسبت به حالت غیرمسلح کاهش دهد.  

Ring footing, sand, rubber particle, bearing capacity, vertical stress, پی رینگی, ماسه, خرده لاستیک, ظرفیت باربری, تنش قائم.