بررسی اثربخشی روش مواجهه از طریق واقعیت مجازی (VRE) بر علائم اختلال فوبی ارتفاع در دانش آموزان دبیرستانی شهر کرمانشاه

زمینه وهدف: مطابق DSM-۵ فوبی ارتفاع یکی از انواع فرعی، رایج و ناتوان کننده اختلال فوبی خاص است. فوبی ارتفاع یک وضعیت روان شناختی است که باعث می شود افراد از ارتفاع بترسند و این ترس یک مانع غیرمنطقی و روانی ایجاد می کند که افراد از موقعیت های مرتفع اجتناب کنند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مواجهه از طریق واقعیت مجازی (VRE) بر علائم اختلال فوبی ارتفاع در دانش آموزان دبیرستانی شهر کرمانشاه بود. روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۹۸-۸۸ در دوره متوسطه کرمانشاه بودند که برای نمونه گیری تعداد ۳۰ نفر از آنها به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. دانش آموزانی که معیارهای DSM-۵ برای فوبی ارتفاع را برآورده می کردند، به طور تصادفی در گروه های آزمایشی VRE؛ (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. در گروه VRE برای هر بیمار شش جلسه درمان به صورت دوبار در هفته و هر جلسه به مدت ۴۵ دقیقه انجام شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه علائم اختلال فوبی ارتفاع پیش آزمون- پس آزمون اجرا شد. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل کوواریانس نشان داد که VRE با اندازه ایر ۰/۸۹ در کاهش ع لائم اختلال فوبی ارتفاع تاثیر معناداری داشته است. نتیجه گیری: با توجه اثربخشی معنادار VRE در کاهش علائم اختلال فوبی ارتفاع، می توان از این روش برای بهبود علائم اختلال فوبی ارتفاع در بیماران مبتلا به این اختلال بهره برد.

کلیدواژه ها:

اختلالات اضطرابی ، فوبی خاص ، فوبی ارتفاع ، روش واقعیت مجازی