اهمیت، عملکرد و فرایند ساخت انتقال دهنده عصبی سروتونین در بدن انسان (یک مطالعه مروری)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 538

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NSCC01_057

تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1400

چکیده مقاله:

سورتونین که نام شیمیایی آن ۵ هیدروکسی تریپتامین است، یکی از انتقال دهنده عصبی است. هدف از این مقاله بررسی اهمیت، عملکرد و فرایند ساخت انتقال دهنده عصبی سورتونین در بدن انسان در قالب یک مطالعه مروری است. این انتقال دهنده عصبی که در پلاکت های خون، دستگاه گوارش و همچنین در دستگاه عصبی مرکزی دیده می شود، فعالیت های مختلفی را در بدن تنظیم می نماید؛ و بر بسیاری از فعالیت های جسمی از جمله حرکات روده ای، دستگاه قلبی- عروقی و فشار خون، چرخه خواب و بیداری، تراکم استخوان ها، اشتها، سفتی عضلات و توان بخشی پس از سکته مغزی تاثیر می گذارد. در بعد روانی نیز در تنظیم خلق و خو و همچنین در ابتلای افراد به اختلال های افسردگی، اضطرابی، خودکشی، وسواسی- اجباری، اسکیزوفرنی، زوال عقل و پارکینسون نقش مهمی دارد. سورتونین از اسیدآمینه اساسی تریپتوفان تشکیل می شود که بدن آن را از مواد غذایی دریافت می کند. برداشت تریپتوفان توسط مغز به کربوهیدرات ها نیز بستگی دارد. شیر و محصولات لبنی، گوشت، میوه، حبوبات، آجیل، غلات، ماهی، سبزیجات و قهوه از منابع غذایی تریپتوفان به شمار می آیند. همچنین تریپتوفان برای تبدیل به سورتونین به عوامل میانجی نیازمند است، برخی از ویتامین های محلول در آب شامل ب ۶، ب ۱۲، سی و ب ۹ از عوامل میانجی تبدیل تریپتوفان به سورتونین هستند. مصرف مواد غذایی با مکمل های اکسید نیتریک در کاهش مشکلات افرادی که به خاطر نوعی جهش ژنی در انتقال دهنده عصبی سورتونین به بیماری جسمی یا روانی مبتلا شده اند موثر است.

نویسندگان

مطهره گلرگ خناچاه

دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

مهناز خسروجاوید

گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

یدموسی کافی ماسوله

مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران، گروه بیوشیمی و بیوفیزیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

ابراهیم میرزاجانی

گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران، مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران