مقایسه تاب آوری بین افراد ورزشکار و غیر ورزشکار

مقدمه و اهداف: تاب آوری به بیان ساده توانایی سازگاری موفقیت آمیز با شرایط تهدیدکننده می باشد. افراد تاب آور قدرت پذیرش واقعیت را دارند و برعکس. از این رو پژوهش حاضر درنظر دارند تا بررسی کند که آیا تفاوتی بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران در فاکتور تاب آوری در دوران کرونا و قرنطینه عمومی که خود نوعی شرایط تهدید آمیز نیز هست وجود دارد یا خیر. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعی- توصیفی بوده و جامعه آماری شامل تمام ورزشکاران و غیر ورزشکاران و نمونه شامل تکمیل کنندگان پرسش نامه که با توجه به معیارهای ورود مجموعا ۳۳۷ پرسش نامه مورد قبول واقع شد می باشد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه تاب آوری کانر ۲۰۰۳ و همچنین پرسش نامه اطلاعات فردی می باشد. از آزمون کلموگروف اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن داده ها و از آزمون t برای مقایسه میانگین ها استفاده شد. به علاوه برای تحلیل داده از نرم افزار spss نسخه بیست استفاده شد. یافته ها: با توجه به نتایج تحلیل داده ها که نشان داد P<۰.۰۵ می باشد، در نتیجه تفاوت معنی داری بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران در تاب آوری در دوران کرونا و قرنطینه عمومی وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که تاب آوری ورزشکاران و غیر ورزشکاران در دوران کرونا و قرنطینه تفاوت معنی داری داشت. از این رو می توان از ورزش به عنوان یک عامل بازدارنده و تعدیل کننده در مواجهه با شرایط استرس زا و تهدید آمیز نام برد و استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ورزشکار ، غیرورزشکار ، کرونا ، قرنطینه