فائزه عباسی رستمی - دانشگاه تهران پردیس منابع طبیعی گروه مهندسی شیلات
محمدعلی نعمت اللهی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی شیلات دانشگاه تهران
حمید فرحمند - عضو هیئت علمی گروه مهندسی شیلات دانشگاه تهران
امیررضا عابدعلم دوست - عضو هیئت علمی گروه مهندسی شیلات دانشگاه تهران

از آنجایی که امروزه جلبک ها از نظر اقتصادی کاربردهای متفاوت و ارزش به سزایی در صنایع مختلف از جمله استفاده در موادغذایی انسانی، صنایع آرایشی – بهداشتی، به عنوان مکمل در خوراک دام و طیور، برای تصفیه فاضلاب و آلودگی دارند در نتیجه برای تولید این حجم از جلبک ها نیاز به ابداع روش های نوین تولید، پرورش و نگهداری است. لذا پژوهش حاضر اثر محلول pvs۲و روش های متفاوت انجماد بر میزان زنده مانی و امکان محافظت انجمادی جلبک اسپیرولینا پس از انجماد به مدت ۳۰ روز را بررسینموده است. روش مورد استفاده برای نگهداری جلبک ها بدون نیاز به کشت متوالی، روش حفاظت انجمادی می باشد. در این پژوهش۲۱ نمونه از جلبک در سه تیمار ۱) بدون محلول pvs۲ و با انجماد سریع بوسیله نیتروژن مایع ۲) با محلول pvs۲ و با انجماد سریع بوسیله نیتروژن مایع ۳) با محلول pvs۲ انجماد کند در فریزر معمولی در فاصله های زمانی صفر، یک روز، دو روز، هفت روز، چهاردهروز و سی روز آزمایش شدند. نتایج تحقیق بیانگر زنده مانی بالاتری در تیمار اول جلبک اسپیرولینا نسبت به دو تیمار دیگر و رسیدنبه سطح قابل قبولی از زنده مانی است. دو تیمار باقی مانده تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند یکی از دلایل ناموفق بودن دو تیماردیگر را می توان غلظت نامناسب محلول pvs۲ و اثر سمیت این محلول بر روی سلول های این جلبک که باعث آسیب به سلول ها می شود دانست.

حفاظت انجمادی، محلول pvs۲، اسپیرولینا، زنده مانی