مطالعه تاثیرایزوفرم های آپولیپوپروتئین E انسانی برمولکول های چربی دخیل در دینامیک میتوکندری مگس سرکه درمدل بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر، رایجترین نوع زوال عقل است. در طی سه دهه گذشته ، ژن آپولیپوپروتئین E را به عنوان مهمترین عامل خطرژنتیکی برای ابتلا به نوع دیر رس بیماری آلزایمر شناسایی کرده اند. این ژن سه ایزوفرم مختلف E۲, E۳ و E۴ دارد. APOEخطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد. فرضیه تاثیر این ژن بر بیوسنتز چربی های ویژه میتوکندری که بطور مستقیم برفعالیت کمپلکس های پروتئینی زنجیره تنفسی نقش دارند مطرح شد. فرضیه مذکور با مطالعه الگوی بیان ژن های MINO, CLSکه به ترتیب در مسیر بیوسنتز کاردیولیپین و تری اسیل گلیسرول دخیل هستند در مدلهای مگس سرکه مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش برای بررسی تاثیر بیان ایزوفرم های سه گانه آپولیپوپروتئین E انسان در سیستم عصبی مرکزی دروزوفیلا ملانوگاستر از مگس های تراریخته (glazt۲a gal۴.UAS.hapoe(APOE۲, APOE۳, APOE۴ استفاده شد. بدین منظور RNA تام از مغز مگس های ترانس ژنیک استخراج شد و پس از سنتزcDNA از تکنیک qRT-PCR برای بررسی سطح بیان ژن های مورد نظراستفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیان ایزوفرمهای E۳ و E۴ ژن APOE باعث کاهش بیان ژن های CLS, MINO در مگس های سرکه شد و این کاهش در مورد E۴ شدیدتر بود.گرچه این کاهش از نظر آماری معنی دار نبود اما این روند کاهشی بیانگر نوعی بهم ریختگی در فرایند بیوسنتز این چربی ها است و بنابراین می توانند به طور مستقیم عملکرد و دینامیک میتوکندریها را تحت تاثیر قرار دهد.

کلیدواژه ها:

آلزایمر ، آپولیپوپروتئین- E دروزوفیلا ملانوگاستر