بررسی اثر ضدافسردگی ۲- پیریدین کربوکسالدهید ایزونیکوتینوئیل هیدرازین در موش نر با استفاده از آزمون معلق ماندن دم

مقدمه: ایزونیازید یکی از داروهای اصلی است که در درمان سل استفاده می شود. از اثرات ایزونیازید فعالیت ضد افسردگی آن است.هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ضدافسردگی احتمالی یکی از مشتقات ایزونیازید به نام ۲- پیریدین کربوکسالدهید ایزونیکوتینوئیلهیدرازین است. مواد و روشها: از آزمون معلق ماندن دم برای بررسی اثرات ضد افسردگی این مشتق ایزونیازید استفاده شد. به اینمنظور ۴۰ سر موش نر بهطور تصادفی به ۵ گروه ۸ تایی تقسیم شدند: گروه کنترل منفی نرمال سالین (.۱۰mg/kg, i.p)، گروه کنترل مثبت فلوکسیتن (.۲۰mg/kg, i.p) و گروه های تجربی، یک ساعت قبل از شروع تست، مشتق ایزونیازید (.۲۵mg/kg, i.p؛ ۵۰ و ۷۵) را دریافت کردند. کاهش زمان بی حرکتی در این آزمون به عنوان اثرات ضد افسردگی در نظر گرفته شد. از آزمون میدان باز نیز برای بررسی اثرات این ماده بر فعالیت حرکتی جانوران استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تزریق این مشتق ایزونیازید زمان بیحرکتی موش را در آزمون معلق ماندن دم در مقایسه با گروه سالین به طور معنی داری (P<۰.۰۱) کاهش داد. در آزمون میدان باز هیچ یک از دوزهای مشتق ایزونیازید اثر معنی داری بر فعالیت حرکتی نداشتند. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که احتمالا ۲- پیریدین کربوکسالدهید ایزونیکوتینوئیل هیدرازین اثرات ضدافسردگی دارد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، آزمون میدان باز ، آزمون معلق ماندن دم ، ۲- پیریدین کربوکسالدهید ایزونیکوتینوئیل هیدرازین